Kukutzada ezberba sortzeko aitzakia eman digute Aresek eta Azkunak, Errekalden eragindako triskantzen harira. Gaztetxea defendatzeko egindako borrokak jende askoren elkartasuna lortu du: jendea kukutzatu egin da Errekaldeko auzoen matxinadarekin. Izan ere, oso kukutzagarria da injustizien aurkako borroka. Hara!: konturatu orduko, hiru ezberba asmatu ditugu! Eskerrik asko, Ares eta Azkuna, zuen kakatzadagatik! KUKUTZADA: herritarren matxinada, injustiziaren aurkako herri-altxamendua. Eta, amaitzeko, testigantza bat: Hola a todos:Nunca he visto algo asi, todo Bilba...
Jaiotzean, ama erditu egiten da. Berrogeita hamar urte betetzen ditugunean, berriz, menderditu egiten gara. Bizitzaren edalontziari begiratzen diogu, eta erdi hutsik ikusten dugu. Egia esan, geratzen zaigun bizitza-ura erditik behera dago nabarmen. Eta, dirudienez, trago gozoenak eginda ditugu. Falta zaizkigunei beldurrez begiratzen diegu: ur hori minez beteta sumatzen dugu, gaixotasunen eta zahartzearen hatsa dario. Baina berdin dio: pozik gaude berrogeita hamar urte eginda. Adin bakoitzak baditu gauza onak eta txarrak, eta guk onei erreparatzen diegu: prezio berean, nahiago dugu ed...
Atzamarrak Ilargirantz seinalatzen duenean, ergelek atzamarrari begiratzen diote. Sentipen hori izan dugu gaur goizean, gosaria bide zaharretik joan zaigunean Manuel Valleren exekuzioaren berria irakurrita. Ernegagarria, benetan. Albiste horretan, garrantzitsuena ez omen da exekuzioa bera, baizik eta exekutatzeko modua: Floridan, lehenengoz, ohiko farmakoa barik (sodio-tiopentatoa), beste bat erabili dute (pentobarbitala). Pentobarbitalak, antza, zigor “krudel eta ezohikoa” da. Beraz, denok jarri gaituzte atzamarrari begira (dosi hilgarria zerez egina dagoen), Ilargiari begiratu ez d...
Unai Iturriagak Berria egunkarian gaur idatzitako artikulua (‘Udagoieneko kukuak’) irakurrita bururatu zaigu gaurko ezberba. Artikulu horretan egunotan gure ernegua inarrosi duten bi albistez dihardu: Kukutza III gaztetxeaz eta Kukullaga Goikoa baserriaz. Nola azaldu gure asaldua? Batzuek, justiziaren antipodetan dagoen “legea” izeneko trepetaz baliaturik, erabaki dute gaztetxea eta baserria hustu behar direla: bertan bizi direnak gabetu, eta beste batzuk haietaz jabetu. Iturriagak karatularik gabeko hitza erabili du horiek izendatzeko: lukurreruak. Geuk ere, Iturriagak proposatu bez...
Batzuetan ezberbak ez dira asmatu behar: hor daude. Gaurkoa, adibidez. Guk esanahia emango diogu, besterik ez. Nondik dator gaurko ezberba? Bi berbaren nahasketatik: aitzina eta antzina. Lehenak ‘aurrera’ esan nahi du; bigarrenak, ‘aspaldi’. Bi hitz horiek nahasita, hibrido bat sortu dugu: aintzina. Hitz paradoxikoa da, aldi berean etorkizunari eta iraganari begiratzen baitie. Pertsonei aplikatuta, hibridazio horren eraginez, aintzindari ateratzen zaigu. Zer ote da hori? Gure gaurko ezberbak argi eta garbi azalduko dizue esangura: AINTZINDARI: aurrera egin nahi du...
Hau hiztegien bidaia da esadazu hitz bat eta sutautsa bueltatuko dizut jakituria plastikozko poltsetan bare baten sinadura horixe da gure ondare bakarra. Nork egin lezake amets, orain dena da hain begi-bistakoa baita jaioberriaren haginkada ere eta zer geratzen zaigu kanposantuetako kale itsuak jatorri bila ari diren oihartzunak amaraunean galdutako armiarmak nora noa nondik nator eta bitartean filosofoek liburuak idazten jarraitzen dute norberaren autopsia egiten duenaren antzera erantzunik gabeko hiztegien bidaian. Ron Sniakin
Errotondek, bidegurutze 2.0 moderno horiek, aukera ematen digute beste buelta bat emateko, eta beste bat, eta beste bat, hartu beharreko irteera zein den patxadaz erabaki arte. Baina... imajinatzen duzue irteerarik gabeko errotonda bat? Imajinatzen duzue zeuen burua erremediorik gabe bueltaka eta bueltaka? Erotu egingo zinatekete, ezta? Bada, orain pentsatu bizitzan zenbat aldiz egoten garen berdintsu, arazoak konpondu ezinean, matazan katramilaturik. Hor ibiltzen gara, noraezean, alfer-gurpilak jantzita... Horrelakoetan, errotondak erotonda bihurtzen dira, aterik gabeko labirinto...
Askok beldur diote erretiro hitzari, heriotza profesionalari. Nolabait, erre egiten dugu ordura arteko bizitza, tiro egiten diogu izan garenari. Ez da erraza erretiratzen jakitea, zure bizimodua aldatzea. Eszenatokiak, adibidez, noizbait gloria eta orain momia diren izar jausiz beteta daude. Ez dakite (edo ez dute jakin nahi) behinolako ospeak ospa egin diela. Politikara etorrita, erretiratu aditza iragangaitza da askorentzat: haien karguen iraungitze-datak txiklearen luzagarritasuna du. Zinegotzien zina lau urterako izaten da, baina hara!: politikari batzuek gaitasun ikaragarria du...
Daltonismo mota bat da, zenbait politikari eta epaile espainolek izan ohi dutena. Hona gaixotasun horren azalpena: kolore bateko gaizkileak identifikatzeko ezintasuna (edo, bestela esanda, ez identifikatzeko komenientzia). Koloreen adibideari helduta, eman dezagun ezin dutela kolore urdineko gaizkileak ikusi, guztiz lanpetuta baitaude kolore gorrikoak identifikatzen (erran nahi baita, frogak eraikitzen, haien termineitorlogia erabilita). Gorri horiek atzemateko eta kartzelatzeko ahalegin daltoniko horren eraginez, direnak eta ez direnak jausten dira haien itsukeria interesatuaren sare pelag...
Hitz batzuk ederrak dira benetan. Edertasuna, maiz, kontzeptu bat edo ekintza bat adierazteko moduan egoten da. Euskaraz, hil esateko, badugu oso aditz poetiko bat: zendu. Norbait hiltzen denean, hari buruz berba egiteko, orainaldia barik iragana erabiltzen hasten gara: halakoa eta halakoa zen... Hortik aditza. Beraz, jaiotzen garenean, naiztu egiten gara, eta, hiltzean, zendu (bizitzarekin batera lehen pertsona ere galtzen dugulako). Eta nora eramaten gaituzte hildakoan? Kanposantura. Hilerrira. Bertan elkartzen dira bizirik naiz ziren guztiak. Han, ostera, denak dira zen: hau me...
Horrible dira eta icigarri egun handien eta aberatsen artian eguiten diren colatione dissolutiones bethiac hirur, laur, çorci, hamar, hamabi plat confituraz, frutu honez betheric, eta hetçaz ecin eta ahal leher artino bere tripac betheric, ohorat ioaiten dira barur gaichoa plagaturic eta massacraturic.
Primeran, asko gustatu zait. Hurrengoa noiz idatzikoren zain nago. txalo sorta bat Abadiñotik