Kategoria: mikroipuina
Txistu y TamboliñBehiak Abiadura Handiko Trenari begiratu dio, ziztu bizian bere larrerantz hurbiltzen. "Hain arin dator, ez da konturatuko larre honetan dagoela belarrik goxoena", pentsatu du. Trena paretik pasatu eta paisaian urrundu da, behiaren hausnarketaz konturatu barik. "Zuretzat Adimen Artifiziala, sekula ez duzu izango nire begirada naturala", pentsatu du, eta, begirada trenetik belarrera eramanda, bere lau urdailak elikatzeari ekin dio berriro ere. Baina trena urrunegi dago behiari begiratzeko, eta, gainera, bere Adimen Artifizialaren abiadura ez da behien pentsamenduak irakurtzeko bezain azk...
"Realak kuatro-uno galdu zuen atzo", kantatzen zuen Xabier Letek Gizon arruntaren koplak abestian. Neu ere gizon arrunta naiz, eta, kantu horretako gizonaren antzera, komunera noanean periodikoa leituz ilustratzen naiz, eta egunkaririk ez badut eskura dudan edozer hartzen dut trantze estu horretan denbora emateko, baita txanpu-poteak ere. Gaur antidepresiboen kutxatxoko erabilera-orria hartu dut. Beldurrezko literaturatzat hartu beharko lirateke orri horiek, batez ere NAHI GABEKO ERAGINAK atala. Irakurri eta berehala konturatu naiz zergatik natorren hainbeste bider k...
Txarrena nintzen gelan. Txarrena nintzen kirolean. Txarrena nintzen gauza guztietan. Eta, hala ere, onena nintzen gauza baten: Onena nintzen txarrena izaten. Bernardo Kapanaga
Behin langile batek nagusiaren bulegora jo zuen, soldata-igoera eskatzera. Nagusiak ezetz erantzun zion, eta kanpora joateko agindu, ea nola ausartzen zen bere bulegora joaten baimena eskatu barik. Orduan, langileak ukabila estutu eta bulegotik alde egin zuen. Handik astebetera, polizia etorri zen langilearen etxera. -Nagusiak salaketa jarri du zure aurka, lehengo astean mehatxu egin zeniolako. Epaitegira joan behar duzu, deklaratzera. Epaileak mehatxuaz galdetu zion. Langileak ezetz esan zion buruaz. -Andere epailea, nik ez nion mehatxurik egin. Hauxe bakarrik egin nuen. Eta uk...
Behin printzesa batek entzun zuen printze loti bat zegoela baso batean, ehun urtez lotan zegoena. Harenganaino heldu, eta musua eman zion. Orduan, printzesa, insomnioaren gaitza zuena, harriak lez geratu zen lo. Eta erresuma hartan, printzea eta printzesa lo seko zeudenez, errepublika aldarrikatu zuten. Eta hala bazen ez bazen, sar dadila ipuin hau Bilboko metroan, eta ager dadila Urdulizen. Bernardo Kapanaga
Jesus Maria Bernardo, gai hilen garraiatzailea, kale-kantoiko kioskoan geratu eta automobiletik irten zen, Peugeot bat BI 0666 AN matrikuladuna. -Eman La Gaceta del Norte. -Sentitzen dut, baina agortu egin da. -Eman atzokoa orduan. -Atzokoa ere agortu egin zen. Baina hara, biharkoa daukat. -Hor ere agertzen da zinematokien karteldegia? -Hori egunero agertzen da. -Emadazu orduan biharko hori -esan zion gai hilen garraiatzaileak. Autoan berriro jesarri eta zinematokien programazioa bilatu zuen. Halako baten, zine-zuzendari subertsibo baten filma -Oraingoz izen gabe- ikusi z...
Kristorenak esan zizkioten Jesusi ardogileek, jakin zutenean ura ardo bihurtu zuela oturuntza hartan. -Guri lehia egin nahian al zabiltza, iruzurgile zikin hori? Ea, erakutsi ardogintzan aritzeko baimena, osterantzean salatu egingo zaitugu. Jakina, Jesusek ez zeukan inolako baimenik, eta, batzuek diotenez, ardogileen salaketagatik atxilotu, epaitu eta hiltzera kondenatu zuten. Eta, zigor gehigarri moduan, gurutzean hilzorian zegoela, ozpina edanarazi zioten. Bernardo Kapanaga
Polizia-etxera joan naiz. -Neure burua salatu nahi dut. Bart presidentea hil dut. Isil-isilik sartu naiz haren logelan, eta labana sartu diot bihotzean. Poliziak goitik behera begiratu dit, eroturik banengo lez. -Jauna, hona ez etorri zorakeriak kontatzera. Badugu nahikoa lan... -Ez nauzue sinesten? Benetan ari naiz eta! -Jauna, presidentea bizirik dago. Gaur goizean elkarrizketa bat egin diote irratian. Zalantzan geratu naiz. -Baina orduan... amets bat besterik ez da izan? Asaldaturik irten naiz polizia-etxetik. Noraezean ibili naiz kalerik kale, mozkorturik lez. Azkenean, abaildur...
Herri hartan ohitura handia zegoen tu egiteko. Behin kanpotar bat heldu zen herrira, eta harrituta geratu zen ohitura harekin: lurra txistukadaz eta gorroz beterik zegoen. -Zergatik egiten dute guztiek listu lurrera? -galdetu zion agure bati. -Aspaldiko kontua da, eta oso errotuta dago. Gure sinesmenaren arabera, deabrua uxatzeko modua da. Adibidez, pentsamendu txarren bat baduzu, edo tentazioren bat, hura uxatzeko egiten dugu tu. Kanpotarrak aurrera jarraitu zuen, eta, ostatura bueltatzeko, tranbia hartu zuen. Bere ondoan ume bat jesarri zen, eta, halako batean, tu egin zuen lurrera. A...
Irakurle: ohar hau idazten dizut zure liburutegiko apalik luzeena gorde dezazun, bizitzaz idatziko dudan entziklopedia bertan jartzeko. Kalkula ezazu zortzi tomo izango direla, baina, haiek irakurrita oraindik zalantzaren bat geratzen bazaizu, ez zaitez artegatu, zeren beste horrenbeste liburuki idatziko ditut, bizitza zer den argi gera dadin zure liburutegiko arasan. Beraz, badaezpada, jar ezazu ohar hau apalaren erdialdean, ezkerrean zortzi tomo eta eskuinean beste zortzi jarri ahal izateko. Ohar entziklopedikoari buruzko oharra: Idazleak bizitzaz idatzi behar zuen entz...
Futbol-partida ikusten ari nintzen telebistan meteoritoa jausi zenean. Arbitroak penaltia adierazi zuen, baina nik ez nuen ikusi, berehala hil bainintzen meteoritoaren inpaktuagatik. Bernardo Kapanaga
Dena pentsatua nuen nire lehen eleberria idazten hasteko: gaia, egitura, narratzailea, pertsonaiak... Zorionez, pantailaren aurrean jarri nintzenean lehen lerroa idazteko, euli hura agertu zen. Bernardo Kapanaga
Bezeroak zerbitzariari deitu zion. Platerari seinalatuta, zera esan zion haserre: -Adarra jo nahi didazu? Untxiak miau egin du! -Jauna, sukaldaria aztia ere bada, badakizu, untxiak kapelatik ateratzen dituen horietako bat. Oso untxi ilustratuak dira, eta katuen hizkuntza ere badakite. Hain zuzen ere, horrexegatik dator mundu guztia gurera, hildakoan ere miauka egiten duten untxiak jatera, horretarako urrea ordaindu behar badute ere. Bezeroak platerekoa jan, urrea ordaindu eta pozarren alde egin zuen, tripetan oraindik miaoka zebilkion untxi ilustratuaren jakinduriaren zaporearekin....
Erregeak zaldarra zuen ipurdian eta, ezin zenez tronuan jesarri, errepublika aldarrikatu zuen. Bernardo Kapanaga
Goiz baten, itzarri eta hara, ehun euroko billete bat topatu nuen burkopean. -Ene! Hauxe bai zorte ona! Eta handik aurrera, nire harridurarako, goizero topatzen nuen ehun eurokoa burkopean. Lan egiteari utzi nion: diru harekin erraz ematen nuen eguna. Baina diruaren hotsak hots handiagoaren irrika ekarri zidan: 100 euroko opariari gutxi iritzita, beste burko bat jarri nuen lehenengoaren gainean, irabaziak bikoiztuko nituelakoan. Hurrengo goizean, burkoen azpian, 200 euroen lekuan, kakamokordo bi aurkitu nituen, eta orri bat. Orrian idatzita, hauxe irakurri nuen: "Eta gutxi irizt...
Egun baten, barraskiloak erabaki zuen aurrerantzean arinago ibiliko zela. Okerreko erabakia izan zen: errepideak erbien gorpuzkiz beterik egoten dira. Bernardo Kapanaga
Tatuaje bat egin dut, aurrerantzean inpunitate osoz bizitzeko: hatzetan erregearen hatz-markak tatuatu ditut. Bernardo Kapanaga
Bolari begira, etorkizun iragarleak bizitza luzea iragarri zion. Saioa amaituta, iragarleak bere zerbitzuen zenbatekoa esan zion. Bezeroa zeken hutsa zen, eta lapurreta iruditu zitzaion. Aulkitik altxatu eta, haserre-plantak eginez, zera esan zion: -Ez duzu nire etorkizuna asmatu eta orain kobratu nahi didazu? Ez dut iruzur hau onartuko! -Jauna, bolan argi eta garbi ikusi dut... Iragarleak ez zuen esaldia amaitu: bezeroa jakatik pistola bat ateratzen ikusi zuen. -Koplak! Ni ez nauzu engainatuko! Eta bolak zioena gezurtatzeko, tiroa eman zion bere buruari. Bernardo Kapanaga
Eskapismoaren maisu Anthony Martin Bartzelonan dago. Bere dizipulu bat bisitatzera etorri da: Carles Puigdemont. Poliziak Puigdemont atxilotzeko agindua du, eta hiria kontrolez bete du. Maisuaren aholkuak jarraituta, Puigdemont jendaurrean agertu da, diskurtsoa eman du eta eszenatokian dagoen kutxa batean sartu da. Polizia bertara agertu da eta kutxa zabaldu du. Barruan Anthony Martin aurkitu dute: Puigdemonten arrastorik ez, ordea. Poliziek Anthony Martinen praketako poltsikoak arakatu dituzte eta giltza bat topatu dute. -Nongoa da? -galdetu diote. -Modelo presondegiko ziega batekoa. ...
Bueltatu da Colón bidaiatik, eta errege-erreginaren jauregira joan da. -Eta? Aurkitu duzu mendebaldeko bidea Indietara joateko? -Ez. Baina beste lurralde bat deskubritu dut. -Tira, bada zerbait. Horrela, Espainietako lurraldea itsasoz bestaldera zabalduko dugu. -Tamalez, ez gara lehenak hara iristen. Lurralde hura populatua dago, eta jabeak ditu. -Konkistatu beharko dugu beraz. -Hori ezinezkoa izango da. -Zer ba? -Hara heldu ginenean, bertara lanera joateko baimena eskatu ziguten. Jakina, guk ez genuen horrelakorik. Orduan, esan ziguten joakin ilegalak ginela eta ez genuela e...
Hildakoan, infernuan itzartu nintzen. Ezustekoa izan zen niretzat, sinesgabea bainintzen. -Zer egiten duk hemen? -galdetu zidan Txerrenek ikusi ninduenean -Gaiztoegia izan haiz bizitzan. Hik benetako infernua merezi duk! Eta bueltan bidali ninduen mundura. Bernardo Kapanaga
Aita hilda, printzeak haren lekua hartu zuen. Koroatze-ekitaldian, errege berriak zur eta lur utzi zituen guztiak. -Uko egiten diot koroari. Izan ere, ni errepublikazalea naiz. Monarkiaren itzalean goxo-goxo bizi ziren bizkarroiak arriskuan ikusi zituzten euren bizkarrak. Zerbait egin behar zuten erregearen hordago hari erantzuteko. Istriputxo batek eman zien aitzakia euren bizkarrak besaulkien erosotasunean iraunarazteko: erregeak zauritxo bat egin zuen atzamar batean, eta hara!, atzamarretik odola atera zitzaion. -Odol gorria du! -egin zuten oihu bizkarroiek- Horregatik da errepublika...
Aita hil zenean, amak robot bat erosi zigun, aitaordearena egin zezan. Robota etxetik irten eta oraindik ez da bueltatu. Zinez esan behar dut ez dugula aitaren falta igarri: robota haren erreplika perfektua da. Bernardo Kapanaga
III. Mundu Gerra hurbil dagoela-eta, enpresa baten propaganda heldu zait, Martitz planetan lur-sailak eskaintzen dituena. Prezioa ez zait demasekoa iruditu: Donostiako pisu asko zatia garestiagoak izaten dira. Badut dirutxo bat aurreztuta, eta inbertsio ona iruditu zait. Auskalo, gerra hasten bada mundu guztiak alde egin nahiko du eta orain erositakoa prezio hobean salduko nuke. Mezua bidali diot enpresari, eta lur-sail bat aukeratu dut, polit-polita. Enpresak esan dit prezioaren erdia orain ordaindu behar dudala, eta beste erdia Martitzera heltzen naizenean. Hala egin dut. Honela idatzi...
Buruan egundoko istorio ederrak asmatzen zituen, baina nagia zen haiek guztiak paperean idazteko. Eta, hala ere, zoriontsua zen: munduko idazlerik onena sentitzen zen, lerro bat idatzi gabe ere. Eta handiena: ez zegoen mundu osoan literatura-kritikaririk sentimendu hura zapuztuko zuenik. Bernardo Kapanaga
