Gordin eta erabat osatu eta zuzendu gabe bada ere, aurten argitaratutako euskarazko liburuen zerrenda hau prestatu dut. Oharrak: 1) Euskaraz sortutakoena da zerrenda, ez euskarara itzuliena, horiek ere euskarazko liburuak diren arren. Itzulpenen berri izateko, ikus: Euskarari Ekarriak ataria. 2) Aurreko urteetako zerrendak ikusteko: Euskal Liburuaren Apalategia. 3) Parentesi artean Berria egunkariak liburuaren berri eman duen data. 4) Gehitzekorik edo zuzentzekorik izanez gero, adierazi, mesedez. &n...
Irene Arrarats euskaltzain oso berriak Berria egunkarian egin dioten elkarrizketatik (2025-11-29) ateratako bi aipu labur hauek txirikordatuz gero, ez al da, halakorik zuzenean aipatu ez arren, euskarazko bikoizketaren aldeko aldarrikapen sortzen?: «Azkenean, erraztasuna zerk ematen dizu? Ohiturak. Egunero gaztelaniaz irakurtzen baduzu, gaztelaniaz izango duzu erraztasuna, eta egunero euskaraz irakurtzen baduzu, euskaraz». «Nik alde hori, bai, nabaritzen dut, eta jendeak ikus-entzunezkoetarako joera duela, eta ez hainbeste idaztekoa».
Durangoko Azoka gertu dugun honetan, aurten han izango ez diren hiru lagun etorri zaizkit gogora, hirurekin maiz samar egin nuelako topo Durangoko kultura festan: Leopoldo Zugaza, Juan Rekarte eta Izaskun Ellakuriaga. Durangoko Azokaren sortzaileetako bat izan zen Leopoldo, kulturaren aldeko langile porrokatua gorputzak horretarako sasoia eta indarra eman zion urte mordoan, eta beti izan zion atxikimendu handia Durangoko Azokari; Juanek ere, Aus Art Records musika zigilu txiki baina heroikoaren sortzaile gisa, urteroko hitzordu ezinbesteko izan zuen, urteetan, Durangokoa; Izaskun, berriz,...
Duela 50 urte inguru, Franco hil baino lehentxeago edo geroxeago, ezin dut zehatz esan, Azkoitiko eskola publikoko —nazionaletako— EGBko 7. mailako ikasleok, lehen aldiz, ikasgela mistoetan ikasi genuen. Pare bat hamarkada arte dantza lotua debekatuta egon zen Azkoitian, baina hala ere, nik gogoratzen dudanez behintzat, eskolan neskak eta mutilak nahastu eta bateratzeak ez zuen ezinegon edo aurkakotasun handirik eragin. Hori ekarri dit gogora Bernedoko udalekuko afera polemikoak. Badakizue: ustez haurrak edo nerabeak elkarrekin eta begiraleekin batera biluzik dutxatzera behart...
Iragan ekainaren 20an zentsurari eta sorkuntza literario zein artistikoaren askatasunari buruzko mahai-inguru batean izan nintzen, entzule moduan, Baionan. Egan aldizkariak eta Iker taldeak antolatu zuten, Jon Miranderen jaiotzaren lehen mendeurrenaren aitzakian, eta Mariasun Landa, Miel A. Elustondo eta Josu Martinez entzun genituen gaiari buruz solasean, Katixa Dolare-Zaldunbidek egindako oharrak eta galderak gidari hartuta. Gaiaren adar askori heldu zioten mahai-inguruko hiru hizlariek, eta ez dut hona han esandakoa ekarriko (Egan aldizkariak jasoko ditu denak, edo ia denak, abenduan a...
Ikusi nituen lehen unetik eragin didate ezinegona hamar arrautzako kartoizko ontziek, saltokietan ez dakit noiztik, ohikoen eta betikoen ordez, dozenakoen ordez, gero eta gehiagotan ikusten ditugun horiek. Ezinegon arina da, leuna, ezdeusa, baina saihetsezina hala ere, ezinegon sakon, astun eta lodiagoak, eta batez ere aitorrezinagoak, ur azpian ezkutatzen dituen izozmendi baten goiko muturra.
Bakarrik bizi den aita zahartu edo zahartzen hasia bisitatzera doan semeak bisita horren berri ematen du. Aitaren osasunaren arrakalei eta ajeei erreparatzen die semeak, eta hark horiek ezkutatu edo disimulatzeko egiten dituen ahaleginen berri ere ematen du. Agerikoak dira semeak aitarekiko dituen desadostasunak ere, haren ahulguneei buruz duen ezagutza zehatza, hark bizitzan hartutako erabaki batzuei buruz duen ikuspegi kritikoa. Maitasun sentimendu samur batekin batera, deserosotasun bat ere nabari zaio semeari aitarekin elkartzen denean, gertutasun batekin batera hotza eta urruntasuna. A...
Ez oso aspaldiko egunen nostalgia sentitzen dut gero eta gehiagotan. «Bai ederki orduan!», esaten diot neure buruari, pixka bat lehenagoko egun bat gogoan. Baina nostalgiaz gogoratutako egun horietako bakoitzean ere nostalgiaz gogoratu nuen pixka bat lehenagoko egunen bat edo beste, eta ez oso aspaldiko horietan ere lehentxoagoko egunen nostalgia sentitu nuen… Nostalgiaz nostalgia azken nostalgia betikoraino.
Kamioilari batek bere kideari, Cadizko portuan, alegia deus ez: «Bihar amiantoa zamatuko zigutek, Madrilera eramateko». (Mario Camus-en Los camioneros telesaila", 6. kapitulua, 1973).
Nikolai Gavrilovitx Txernisevskik Zer egin? eleberrian aldarrikatutako tesien aurka idatzitako obra da, neurri handi batean behintzat, Fiodor Dostoievskiren Lurpeko ezkutuan idatziak nobela. Hala diosku Josu Zabaleta itzultzaileak Dostoievskiren lan laudatu horren itzulpenari (Igela, 2024) ezarritako hitzatzean. Txernisevskiren nobelako protagonistak, Vera Pavlovak, kristalezko jauregi batean antolatutako gizarte sozialista bat du amets («Fourier-en sozialismo utopikoaren irudira», Zabaletak zehazten duenez), baina Dostoievskik erantzuten dio nahiago duela kaosa eta suntsiketa...
Ergelkaria
Azkar plantan eta aberasteko asmo ezkutuz debalde idatzitako ergelkeriak. Agian ez zaizkizu zuri ergelkeriak irudituko, baina bati baino gehiagori bai, ez izan dudarik.
Juan Luis Zabala
Azkar plantan eta aberasteko asmo ezkutuz debalde idatzitako ergelkeriak. Agian ez zaizkizu zuri ergelkeriak irudituko, baina bati baino gehiagori bai, ez izan dudarik.
Azken iruzkinak
