Hau posiblea balitz ikaragarria litzateke nire ustez. Ados, inprobisatzea oso ondo dago, baina sexu ona, sexu ona da...
Azkenaldian aspertuta nabil oso, munduaren egoeraz, minaz...aspertuta goseaz eta gorrotoaz,jendeaz, nitaz... botereaz, politikaz, liskarrez.Edozeren gainetik jartzen ditugun ideologiez,horietaz ere aspertuta nago.Aspertuta egoteaz nago aspertuta,kexatzeaz eta isiltzeaz,egiteaz edo soilik begiratzeaz...Epaiek aspertzen naute, mesfidantza eta aurreiritziek,baita mendeku goseak ere.Nekatuta nago jada,nazkatuta nazkanteez.Ez daukat adi egoteko gogorik,ez dut alertan bizi nahi,kolpeak jaso nahiagoosatzeko indarra faltan izanda ere.Beranduegi da ezerrengan sinisteko,beltzegi dago etorkizuna itxar...
Welcome to paradise (x2) Today it's raining (x3) Today it's raining (Welcome to paradise) (x4) Today it's raining In Zaire Was no good place to be Free world go crazy It's an atrocity In Congo Still no good place to be They killed Mibali It's a calamity Go Maasai go Maasai be mellow Go Maasai go Maasai be sharp Go Maasai go Maasai be mellow Go Maasai go Maasai be sharp In Monrovia This no good place to be Weapon go crazy It's an atrocity In Palestina Too much hypocrisy This world go crazy It's no fatality Go Maasai go Maasai be mellow Go Maasai go Maasai be sharp Go Maasai go Maasai be mell...
Lehengunean Hotel Rwanda pelikula ikusten egon nintzen, aspalditik neukan pendiente, eta azkenean tartetxo batean ikusi nuen. Gutxitan sartzen zait niri negargura pelikulekin, egia esan, baina honekin... etengabea zen eztarria neukan korapiloa, eta ez zen askatzen... Pelikula hau egiazko historia batean dago oinarrituta, Hotel bat zuen Paul Rusesabaginak mila pertsona baino gehiago libratu zituen heriotzatik, La lista de Schindler pelikula gogorarazi zidan. Gogorra da, oso gogorra, izan ere, errealitatea primeran dago isladatuta filme honetan. Ez zidan atentzioa eman hainbeste bertako bi ...
Goizean iratzargailuak esnatu nau, begi bat ireki eta berriro itxi dut, logure naiz oraindik. Aitak baina, lehioak ireki ditu eta argiak esnatzera behartu nau. Ohetik altxatu eta lehiotik begira gerau naiz, geldirik, oraindik ametsetatik irtenaz bezala.Ez da ezer ikusten, lainoak mendiak estali ditu, irabazi egin die gaurkoz. Paisaia grisa aurkezten zait begien aurrean, etxe bat lanbroaren artean pasaian dagokion lekua bilatzen saiatzen da, hurbil dago eta zertxobait ikus daiteke, ezer gutxi dena den.Dutxa hartu, gosaldu, eta kalera irten naiz pixkatean, bakardadeaz gozatzera. Eguraldi txar...
Ama negar zotinka entzuten dutetxeko ateetan zehar,eta nire errua da,badakit niregatik direla malkoak.Barkamena eskatu nahi diot,baina ezin naiz ohetik altxatu,dena aldatuko dela esan nahi diot,baina ez daukat ezeri aurre egiteko indarrik.Azkenengoa ama, azken aldia da...utziko ditut, alkohola, kokaina,irabazi egingo diet, pixkanaka.Ez zintudan bultzatu nahi, ez nizun ohiurik egin nahi...Labana hori ere ez dut nik hartudroga da denaren errudun, a ze pakea lepoa moztu izan banu.Agian hobe nuke hiltzeaeta zu lasai uztea,nire sufrimenduarekin amaitzea, historio honi bukaera ematea.Negar malkot...
Ez zait gehiegi gustatzen blogean ezer politikorik jartzea, baina badakizue, berri batzuek mendiak mugiarazten dituzte...Konponbide demokratiko baten alde: hitzak soberan daude. FREEBATASUNA
Aspaldi idatzitako poematxo bat da, hitz galduen artean aurkitu dut koaderno batean, eta jartzea erabaki dut, ez da maisu lana baina tira...Galdeidazu ikusten ez duzuna,galdeidazu jakiteko zaila dena,inoiz kontatuko ez nizukena.Galdeidazu nor naizen,nolakoa naizen eta zergatik naizen horrelakoa.Galdetu ze dudan gustuko,zer nahi dudan,zer ematen didan zoriona.Galdetu zergatik nagoen triste, goibel, burumakur,zein diren buruan dauzkadan kezkak,zer sentitzen dudan.Ez dizut erantzungo, baina galdeidazueta gero esan zer ikusten duzun nire begiradan...Zer dio?Nire begiek sekretuak kontatzen dituz...
Ez dakigu ixiltasunarekin bizitzen, ez dugu denbora luzean jasaten, ez gaude ohituta. Tentsioa somatzen dugu beste pertsona batekin gaudela ixilunea gertatzen denean. Deserosoa iruditzen zaigu eta nahiago dugu txorakeriaren bat esan hitzen hutsune hori aprobetxatu baino. Ikustekoa da benetan zeinen xelebreak garen, xelebre eta konplexuak. Guk sortu genuen hitza, oso astiro, pixkanaka, eta orain ez dakigu ahoa itxita edukitzen. Halakoak gara, muturrekoak, ez dugu erdiko terminorik, ezagutu ere ez dugu egiten... Banoa pixkat lo egitera, ea behingoz ixiltzen naizen, normalean zen...
El misterio de las cosas En principio, el tema que el autor nos plantea en este poema parece claro y sencillo, sin complicación alguna. En la primera lectura percibimos un mensaje concreto: el único misterio que las cosas entrañan en sí mismas, no es más que su ser, la existencia de las cosas, y por lo tanto, no hay misterio ni sentido oculto, solo son lo que parecen ser. Alberto Caeiro nos deja claro lo absurdo de la insistencia del hombre que tiende a buscar una significación inexistente. De todas maneras, no deberíamos quedarnos con la primera impresión, por simple que parezca el texto....