Post tenebras spero lucem
Carpe diem (et noctem). Tempus fugit. Memento mori.
Post tenebras spero lucemEtxe baterat joaiten naiz ikuzterat. Orenbete pasatxo emaiten ohi dut. Egi-egia erran, deus gutti egiten dut; izanez ere, oro aski garbi izaiten da, askitto. Udan, gainerat, denbora luzea emaiten dut zabaltzan, etxe horrek halako zabaltza nasaia baitu eta udan hamarretarik has, ekia galda, ongi dzinkatzen du. Hartarat, ekitzoltzean egoiten naiz luzaz, pikarrai, arazorik ez. Etxeko ezein ez da agertzen bazkadu artio eta ni eguerdian husten ditut lekuak, eguerdi eta erdietan berant-berantenez. Aitzineko egunean, gizonaren liburuak baziren erdi-erdian eta zokoratu egin nituen. Hainbertzenarek...
I -Iragan egun batez, joaki nintzen Iruñetik Gasteiza eta kanpoaldeko putetxeetarik baten parean baziren bi neska eta hartu egin nituen. Ez ziren lilitxo. Nik gogoan erabili nuen haiek gogoan erabili zutela nik uste nuela haiek ailart zirela. Baina ez ziren, zakua ekarki zuten bizkarrean. Halako gazteak ziren. Hainbertzenarekin, ohartu nintzen lilitxo edo ailart ez, baina aktoresa teiu horietark bazitezkeela, eite bazuten, ukan, aktoresa porno gazte horietarik, zernahi egiten duten eta dieten horietarik, geroa ikasketa eta guzi segurtatua duten horietarik. "Bidean...
Ezin hobeki gainkatu berri itxura badut karrikan, eta lanera noa. Eta halako itxura baldin badut bada zinez ezin hobeki gainkatu nautelakotz herenegunago Alde Zaharrean ezagutu eta gogatu nituen morroiek, bi morroiek. Udan ere ukaiten ohi dut ezin hobeki gainkatuberri itxura, Alade Zaharrean hola ibiltzea laket. Neguan, aldiz, guttitan. Neguan nahiago etxen baratu ilustra eta ilustra. Halarik ere, atera ere egiten naiz. Beti Alde zaharrean, Bodegoian, Hala Bedin, Rochen, Mesoian, zaldi Zurian... Gazte naiz, sasoiko, hortzaginak osasuntsu, irrikor, begi argiak, billoa holli... Zelulitis poxi...
-Hauxe usaia, to ! -Ze, ba ? -Dutxatu haiza ? -Prefosta ! -Halarik ere, lilitxo usaina baduk egun ere. -Zenbatekin ibili ? -Bizpalaurekin segur. -Jes ! Ez dituk guttitto, tto. Apoa, apokume ! -Bo... -Ez dakika zer erran ? -Ez zaiguk gaizki iduri, baina ez ekar, gero, txotxito, haien usaia lanerat. -Edo har lurrina, bederen ! -Eijerrak zirena ! -Gu baino eijerrago ? -Gu bezain maitagarri ? -Ziek bezain maitagarri, ori ! -Zaila, gero, gu ezinago maitagarri baikara, eta honek bazekin. -Lanetik atera eta igerilekurat jinen ? -Sagarrak agerrean izanen gituk. -Uretarat ere...
ETBk Amontegin deitu saioaren lehen saioa gaur dugu, teleberriaren ondotik. Sexu atseginari buruzkoa izanen da. Asmoa da sexua baserriko lekurik gordeen eta ilunenetik argitarat ez ezik, sexu bidezko atseginaren hedatzekoa ere. Asteazken gau oroz izanen da. Orenbeteko izanen abantxu. Aurkezleak Iparraldeko bi neska izanen dira, Akizen bizi baitira, bertan ikasle eta batean lilitxo edo ailart izanak. Eskuara atxiki egin dute eta ezin hobeki egiten, xarmanki. Lehen saioa goigoiñoari buruzkoa da, klitoriari buruzkoa, alegia. "Nafarrilarrak" du izena lehebiziko saioak. Bigarre...
Udara da. Haikaturik naiz. Amentsetan entzun dut ahots bat erraiten baitzidan haikatu behar nintzela eta leihotik soz egon. Udako barnetegian naiz. Atsaldea da. Irakasle naiz, baina atsalde honetan lanik ez. Atsaldeko eskolak bururaturik dira. Ikasleak baina errekarat joan ez. Hortxe dira, belartzean iduri baitute lan eta lan. Taldean gehientsuenak neskak dira, eta gehientsuenak dira hor, eta biga ez, gaineratekoak papo-has, hain xuxen errekan pikarrai pulunpatzen direnak eta leheango edo gero egoiten. "Haika mutil, jeiki hadi, zer oinon den mira hadi !" Zer ? Nor ? Jan-edanen ekarleak h...
Amatxi hil egin da. Barda. Etxen hil ere, harendako ganbaran, bertako ohatzean. Begi bixtako zen sarri hilen zela eta nik banituen jinen zirenendako jan-edanak eskuraturik. Udara da. Karrikan eguna ogarri, bero-bero. Amatxi ohatzean datza, esku gogortuetan haren gizona, aitatxi, gaztezutuko bakantza batuetako hoteleko zabaltzan biluzik, zutik, hortzargi ageri zen argazki bat; lurrean bada bizpalau argizaiola eta paretan halako erretaula bere baitan hamaikatxo erle baitauka. Jin direnen arteko batzuk ganbran dira baina mundu bat bada egongelan, bertan jan-edanean, bertan mauka-mauka, dzang...
Halaxe naiz, hilik. Hilik, bizirik ez. Eta, halarik ere, konta dirot ezen emaztea egun gogoko mutil batek gainkatu egin duela. Urtegian izan da, Arranguan. Delako mutila iruindarra da; elkerrin ikasi zuten, non eta NUPen, Nafarroako Unibertsitate Publikoan, alegia. Gogoko mutil horrek izigarri maite du Gasteiz, emazteak Iruñea. Neronek ere banuen Iruñea biziki maite. Emaztea eta haren gogarakoa Gasteiza bildu dira, bertan askaldu, Bodegoian askaldu eta Arranguarat jo dute, emaztearenean jo. Otoa parkeiaturik, pikarraitu egin dira; goiti bidean, emazteak nahi zuen txiza egin e...
Nolako gogamena behar halako ipuinberriaren sortzeko ! Nik lerro zenbait eta ezin, gero, habororik izkiria, buterragorik ez, gero. Egun, Gara hartu dut eta harekin batean Frankenstein, eta harat, egungo Garan liburu horren egileari buruzko halako erreportaia. Mary Shelley. Ez baita guziz ezagun; pertsonaia idazleari nagusitu egin zaio, baina zinema-pertsonaia, ez liburuarena berarena. Nolako gogamena behar ! Eta orobat zaizkit Mary Shelley, Xabier Olaso, Aitor Arana, Itxaro Borda, Cervantes, Zola, Jon Mirande, Marcial Lafuente Estefania, Tolstoy, Brontë ahizpak, Arantxa Urretabizkaia...
"Emaztea orotako prestik da xikoka ari izaiteko izan ezik." Lagun batek afaltzerat konbidatu nau, ni eta bertze batzuk. Arribatzen lehena izan naiz; laguna sukaldean zen, eta laguntzerik nahi ez. "Zoaz liburutegirat ! Biziki maite dun." Harat goititu naiz. Badu, ukan, infinizio bat liburu, erdaraz haboroxenak, baina eskuaraz ez guttitto, ez eiki. Ari nintzen eta Xabier Olasoren batto hartu dut. Hostoen artean bazen hosto bat lagunak idatzirik eta irakurri egin dut: haren sekretu bat zen. Zera zioen: "Emaztea orotako prestik da xikoka ari izaiteko izan ezik. Izanez ere, ez da p...
