Neguko  gau  triste  eta  goibel  hartan  telebistari  itsatsita  aurkitzen  nintzen. Etxeko  jende  guztia  lotan  zegoen, baina  nere  begiek  ez  zuten  isteko  nahirik, inola  ere  ez. Gauerdia  igaroa  zen  zegoeneko, eta  logurea  ez  zen  inolaz  ere  agertzen. Iluntasun  sakon  baten  barne  aurkitzen  nintzen, telebistak  nere  gorputza  pittin  bat  argitzen  zuelarik. Logureak&n...


sorpresa

1
samsa 1456152598310 antzezlan okadagarria | 2007-07-19 09:53

Kolorezko  argiek  nere  gorputza  argitzen  zuten. Iluntasuna  hautsiaz  disdiratzen  zuten  gu  guztion  gorputz  izerditsuek. Pistan, irrifar  eta  algaren  artean, gorputz  estutuak  batzen  ziren  nik  begiratzen  nituelarik. Ni, nere  bakardadean, barrara  itsatsita  aurkitzen  nintzen  larruzko  aulkitxo  baten  jesarrita  kubata  bat  eutsiaz. Nere  aurpegi  tristeak  hango armonia, poztasuna, a...


    Hosto  horixkak  erortzen  dira  nonahi, udazkena  heldu  dela  era  goxo  batez  adierazten  didatelarik. Haritz  apurrek  euren  jantziak  kentzen  dituzte  gutxika  biluzirik  geldituaz, euren  edertasuna  erakusten  digutelarik.          Udazkena, ene  udazkena. Tristura  dakartzazu  ene  bihotzera. Udazkena, aro  madarikatua! Ene  oroitzapenak  bueltatzen  dira  nere...


Azken iruzkinak