sorpresa

---

Kolorezko  argiek  nere  gorputza  argitzen  zuten.

Iluntasuna  hautsiaz  disdiratzen  zuten  gu  guztion  gorputz  izerditsuek. Pistan, irrifar  eta  algaren  artean, gorputz  estutuak  batzen  ziren  nik  begiratzen  nituelarik. Ni, nere  bakardadean, barrara  itsatsita  aurkitzen  nintzen  larruzko  aulkitxo  baten  jesarrita  kubata  bat  eutsiaz. Nere  aurpegi  tristeak  hango armonia, poztasuna, apurtzen  zuen. Momentuan  sortzen  ziren  bikoteak  malkoak  begietan  begiratzen  nituen. Laztanak, musuak, begiradak... hura  zen  infernua; edo  zerua? Batek  daki. Ni  gau  bero  baten  bila  hurbildu  nintzen  egun  hartan. Erlazio  konplexu  batetik  irten  berria  nintzen. Baliteke  arrazoirik ez  izatea, baina  bion  arteko  sexu  harremanak  ez  ziren  neuk  pentsatu  nituen  bezalaxe. Nere  mutilak  ez  ninduen  asetzen. Ene  Mikel! Maite zintudala  uste  nuen, baina  asegabetasun  horrek  geurea  suntsitu  zuen. Ez  nuen  horretarako  erantzunik, baina  eginbeharreko  gauza  bat  izan  zen. Eta, horrez gero, hantxe  aurkitzen  nintzen, bakardadean, neure  errealitatean.

         Nere  ingurutik  pasatzen  zen  pertsona  oro  begiratzen  nuen. Neska  eta  mutil  ederren  gorputzetan  finkatu  nituen neure  begiak, baina  ez  zuen  inork  antzematen.

         Barraren  bestaldean  neskatxa  eder  bat  jesarri  zen. Lehenengo  aldiz  begiratu  nuenean  bere  begiradak  harritu  ninduen. Begietara  begiratzeak  ere  lotsatzen  ninduen. Nere  ezinegonaz  ohartu  omen  zen  momentu  baten  muxu  gozo  bat  bidali  zidan  eta. Horrek  gehiago  lotsatu  ninduen. Buelta  erdia  ematera  bultzatuta  nengoen, eta  pistara  begira  geratu  nintzen. Irtenbidea  aurkitu  nuelakoan, bapatean, ahots  ozen  bat  entzun  nuen. Begiratzeak  ere  beldurtzen  ninduen  baina  ezkerrera  begiratzera  beharturik  nengoen. Bera  zen. Argi  zegoen. Ez  neukan  irtenbiderik.

— Kaixo. Bakarrik  al  zaude? — galdetu  zidan  ahots  misteriotsu  eta  sensual  batez.

— Bai. — Erantzun  nion neure  buruari  ondo  egin  nuen  galdetzen  banion  ere.

Era  tipiko  eta  sinple  baten  etorri  zitzaidan, baina  berdin  zitzaidan, poztu  ninduen  zeharo. Hainbat  minutu  pasa  ziren  eta  oso  gustora  aurkitzen  nintzen  elkarrizketan. Neska  berezia  zen, ez  zegoen dudarik, baina  neure  burua  bidegurutzean  zegoen  oraindik  eta  ez  nekien  zer  egin. Baina, bapatean, beldur  nion  hura  entzun  nuen.

— Begira  Izaro, nere  etxean  ez  dago  inor. Etorriko   al  zinateke  azkenengo  kubata  hartzera?

— Bai..., noski. — erantzun  nion pentsatu  baino  arinago. Segidan. Baina  erantzun  irrazional  hark  poztu  ninduen.

Bere  etxera  joan  ginen  beraz, alde  zaharreko  etxe  zahartxo  baten  bizi  ziren, eta  bere  lagunek, etxekideek, gaufesta berezia  omen  zuten  egun  hartan. Etxean  sartu  eta  berehala, Maitanek  txamarra  airera  bota zuen  eta  mugimendu azkar  baten  musika  suabea  jarri  zuen. Ormara hurbildu  zen, eta  begirada  goxo  baten  ostean, argia  bajatu  zuen. Sofa  handi  baten  jesarrarazi  ninduen  bi  kubata  ekartzen  zituen  bitartean. Bueltatu  zenean, nere  alboan  jesarri  zen. Hitzegiten hasi  ginen  berriz, baina mintzatzen  hasi  nintzanerako  nigana  hurbiltzen  hasia  zen. Urduritasuna  nitaz  jabetu  zen. Beste  emakume  batekin  nengoan  lehen  aldia  zen. Harinegi  hurbiltzen  zen  beharbada, baina  gustatzen zitzaidan. Denbora tarte  ttiki  baten  bat  bilakatu ginen. Lepoan  musuak  tartekatzen  zituelarik, nere  blusa txuriko  botoiak kentzen  hasi  zen. Goitik behera. Gutxika. Oso geldiro, sensualitate handiz. Nik  eskuekin  sofari  heldu  nion. Bere  eskuin eskuarekin  nere  blusa ireki  zuen  eta  bular  bati  heldu  zion. Ditimuturrak  gogor  eginda  nituen. Hatzamarrekin geldiro  bularra  laztantzen  hasi  zen. Ni, ostera, erreakzionatu  ezinik  nengoen, eserlekura  itsatsita. Aurreruntz  eraman  ninduen  blusa  kentzeko. Panpin  baten itsura  hartzen  nuen  nik, baina  oso  gustora  aurkitzen nintzen. Gustatzen zitzaidan  guzti  hura. Behin  blusa  kendu  zidanean, hurrengo  habiapuntua  bularretakoa izan  zen. Eta  halan  egin  zuen. Ni  ere  animatu  nintzen  eta  bere  gorputzatik  pasatu  nituen  nere  eskuak. Bere  bular  nimino  haiexek ikutu  nahi  nituen. Bularretakoa  kendu zidanean, segundu  batez  nere  bularrak  begiratzen  gelditu  zen. Ez  ninduan  inolaz  ere  lotsatzen. Gustokoa  nuen. Segidan, lepora  habiatu  zen  berriz, neuk  bularretara  jo  nuelarik. Lepoko  musu  hezeek  eta  bularretako  laztanek  bere  bularrak  gogorki  estutzera  bultzatu  ninduten. Lehertzerako  bidean  nengoen. Bularretara  jeitsi  zen  berehala. Lehendabizi  musu  ttiki  batzuk  eman  zizikidan  bular  baten, geroago  putz  egiteko. Haize  boladatxoek  ditimuturrak  gogortu  zizkidaten, baina  benetako  gogortzea  mihiarekin  etorri  zen. Zirkuluak  marraztu  zituen  mihiaz  nere  bularrean  neuk  esku  batez  hanka  eta  besteaz  bularrak  ikutzen  nizkiolarik. Hotzikarak  nituen  segunduro. Bularretan  minuturen  bat  egonda  gero, pixkat  baztertu  nuen  zeraman  kamiseta  kentzeko. Kamiseta  kendu orduko  titi  nimino  haiek  geratu  ziren  agerian. Txuri-txuriak, ederrak. Ni  habiatu  nintzen  beraz  goxotasun  hura  dastatzera. Zurrupatu  nituen, behin  eta  berriro  berak  lepoa  eta  bularra  laztantzen  zidalarik  intzirien  artean. Baina, bapatean, oso  gustora  geundenean, sofatik  altzatu  zen  erdi  biluzik  eta  argi  apurra  itzali  zuen. Ez  zen  horrez gero  ezer  ikusten. Ni  han  nengoen  eserita  itxaroten, iluntasunaren  erdialdean. Segidan  somatu  nuen  bere  etorrera. Eskuetatik  heldu  zidan  eta  nere  gainean  eseri  zen  motelki. Orduantxe  bai, bere  bularrak  hartu  nituen  gustora. Berak  nere  burua  hartu  zuen  eta  bularretara  eraman  zuen  estuki  mantenduaz. Mihiarekin  jolastu  nuen  bere  bularren  artean  berak  gero  eta  gehiago  estutzen  zidalarik  burua. Dena  zen  nirea. Oso  gustora  nengoen, baina  zehozer  falta  zen; hankatarte  hura  exploratu  beharrean  nengoen. Eta  horixe  egin  nuen. Nere  gainean  zegoelarik, gonatxo  azpitik  esku  bat  baino  ez  nuen  sartu, bestearekin  ezker  bularrari  heltzen  niolarik. Berak  musu  handi  batez  erantzun  zidan. Eskua  barrura  sartu  nuen  hanketatik  laztanen  bat  eginaz. Gero  eta  barnerago  joan, gero  eta  musu  basatiagoak  ematen  zizkidan. Baina, eztipotoa  ikutzear  nengoelarik, sorpresa  bat  aurkitu  nuen. Nere  bizitzan  izan  dudan  sorpresarik  handiena. Ez  nekien  zer  zen  hura, hankatarteko  hura, eta  eskua  segidan  aldendu  nuen  bertatik.

— Ez  izan  beldurrik  laztana. Benetakoa  da, bai, eta  ziur  nago  oso  gustoko  izango  duzula. — esan  zidan  nere  eskua  bere  zakilera  eramaten  zuelarik. Zakila, bai!!

Eta  nik  kasu  egin  nion. Ez  dakit  zergaitik, baina  esaten  zidan  guztia  egiten  nuen  pentsatu  gabe. Eskua  mantendu  nuen  han, eta  egia  esan, zakil  handi  hura  ikutzeak  asko  alaitu  ninduen. Gero  eta  handiago  bilakatzen  zen  tramankulu  hura. Jolasean  sartu  nintzen  berriz  ere, oso  gustora  gainera. Ez  ohikoa  zen  hura  normaltzat  hartu  nuen  eta  nerean  jarraitu nuen  disfrutatzeko  asmoarekin.

Konturatu  nintzenerako, Maitanek  gona  gerritik gora  jarri  zuen  eta  bere  gorputza  atzeruntz  bota  zuen  bere  zakila  nere  aurpegi  aurrean  geratzen  zelarik. Honetan  ez  nintzen  berria, eta  harrapaladan  harrapatu  nion  esku  biekin. Esku  biekin  sofa  alboko  mahian  mantentzen  zen  ipurdia  goruntz  botatzen  zuelarik.

Marrubi  erraldoi  hura  mihiaz  laztandu  nuen  musutxu  batzuk  tartekatzen  nizkiolarik. Esku  biekin  estutu  egiten  nuen  zakiltxorroan  tentsioa  antzematen  niolarik. Segundu  batzuren  ondoren, mihiaz  jokatu  ondoren, zurrupatzen  hasi  nintzen  hura  nere  ahoan  sartzea  kostatzen  bazitzaidan  ere. Intziriak  iluntasun  hartaz  jabetu  ziren. Gero  eta  handiagoa  sentitzen  nuen  zera  hura  nere  ahoan. Lehertzear  omen  zegoelarik  zakila  nere  ahotik  atera  zuen  bortizki  eta  nere  gainetik  kendu  zen. Berriz  ere, iluntasunean  aurkitu  nintzen  bakarrik. Segundu  batzuk  igaro  ziren, eta  han  ez  zen  ezer  mugitzen, baina  Maite  esan  nuenerako  bere  esku  bat  antzeman  nuen  nere  hankan. Isiltzeko  esan  eta  berehala  gerrikoa  kentzen  hasi  zen. Momentu  nimino  baten  nere  prakak  iluntasunean  galdu  ziren; eta  segidan  nere  kulero  txuriak. Goxotasun  handiz, hankak  musukatzen  zizkidalarik, pare parean  ireki  zituen  nere  potorroa  taupadaka  agerian  utzi  zuelarik. Huraxe  musukatuko  zuelakoan  nengoenean, bapatean, hotzikara  bat  sentitu  nuen. Izotz  bat  zuen  bere  eskuetan. Ufff! Hura  zen  gozamena! Izotza  pasatu  zuen  nere  hanketatik  geldiro  ttanttak  hanketatik  labaintzen  zirelarik. Gero  bularretara  egin  zuen  salto, berriro  ere  hankatartera  bueltatzeko. Aluaren  ingurutik  hasi  zenerako  lepoan  musuak  ematen  zegoen. Sentitzen  nuen  hura  guztia  kanporatu behar  nuen  nolabait, eta  sekula  bota  dudan  intziririk  handiena  irten  zitzaidan. Prest  nengoen. Bai. Zeharo. Eta  berak  bazekien  hori. Ederki  ere  ezagutzen  ninduen, gau  hortan  ezagutu  bagina  ere.

Izotzean  pentsatzen  nenbilen  hura  urtu  zenerako. Aluan  neukan  hezetasun  goxo  hark  ez  zidan  hutsi  pentsatzen, eta  konturatu  nintzanerako, nere  barnean  zakil  erraldoi  hura  neukan. Ufff! Hura  bai  zoramena! Ez  diot  sekula  garrantzirik  eman  tamaninari, baina  hura, izugarria  zen, zoramena. Mugimendu  geldoak egiten  zituen  sofaren  kontra  botatzen  ninduelarik. Nik  diti  haiexek  ikutzen  nituen  ahal  nuen  moduan. Amaitzear  nengoen. Oso  hurbil. Maitek  abiada  azkartu  zuen. Ni  nere  klitoria  laztantzen  hasi  nintzen. Gero  eta  azkarrago  hasi  zen. Zakiltxorroa  handitzen  hasi  zen. Izerdia  edonon. Intziriak. Berotasuna. Garraziak, hotzikarak. Bular  gogortuak. Ile  mugimenduak. Ufff! Azkarrago!! Heltzear  zegoen. Nabaritzen  genuen. Kriston  golpeak  ematen  zizkidan. Titiak  estutzen  nizkion. Ditimuturra  heldu. Aaaah!

Hura  harrigarria  izan  zen, dudarik  gabe. Maitek  nahi izan  zuen  guztia  eta  gehiago  isuri zuen  nere  barnean, bero-bero, eta  nik  nere  bizitzako  orgasmorik  handiena  izan  nuen. Zoramena  izan  zen. Gau  bakar  baten  mutil  baten  basakeria  eta  gogortasuna, eta  neska  baten  goxotasuna  eta  sentimenduak  bizi  izan  nituen. Gau  horrek  ez  zuen  neure  burua  argitu, lehengo  bidegurutze  berberean  jarraitzen  nuen, baina  experientzia  errepikaezina  bizi  izan  nuen.

gregori  samsa