Kategoria: biluzik
Egun, bilakatu den gizarte honetan, zer zaila den, askotan, maitatzea, isiltzea, barkatzea, agurtzea…
IGZ (Irakaskuntzarako Gaitasun Ziurtagiria) ikasten ari naiz, euskaraz. Egunen batetan, ikastetxe publiko batean irakasle izango naiz (Iupi!). Talde lan batentzako komiki bat egingo dugu. Nerabezaroen psikologiari buruzko lana da. Asko gustatzen zait gaia, nerazebarotasuna bizitzaren arorik flipanteena dela uste dudalako, distiratsuena eta nazkagarriena, biziena eta suizidena... Komikia kutre xamarra da, baina aizue, oso denbora gutxian eginda dago, eta, honetan bai, inportantea kontzeptua da. Hona hemen kanpoan gelditu den zirriborro bat:
Uda badoa, eta ni freskatuz noa; herenegun ilargi betea zen eta haren begirada eta irria ikusi nituen gau giro ederrean eta neure bakardadean itsasertzean...Baina eguzkia ikusi nahi dut nirekin barrezka, irribarrez... behin sortu nintzen, isil-isilik eta biluzik; geroztik bizi naiz egunero-egunero jantziz eta egunez egun zerbait erranez.