Kategoria: kolegak
Badut lagun bat, gaztetako laguna izana, orain zeharo galduta dabilena, zintzilik, zeharo jota. Ikusi behar da ze begiratu izaten duen, izerdi batean, felizidade betean esango nuke nik. Engantxe izugarria die kontzertuei. Kontzertua datorrela eta zoroen pare ibiltzen da bezperatik jada. Besterik ez buruan, telefono dei piloa kolegak topetako, autoan cda buelta eta buelta (los cachitos de hierro y cromo, hasta que se gasten, yeh, yeh, Kikoren antzera ); sarrerak-eta lortzeko John Cale handiarenean gisara, bazter guztiak nahasi behar, aizu. Itzela da, Takolo, Pirritx eta Porrotx-en ...