Pentsatzen jarrita, behin adin batera helduta sudurzulo eta belarrien barruan irteten zaigun ilajea buruan aterako balitzaigu, ez genuke zertan larritu geure kaskoen soiltze atergabea dela eta. Gainera, bekainetan neurrigabeki hazten zaizkigun tximekin ere txirikordatxoak-edo egin genitzake gure itxura arean alaitze aldera; honenen antzekoak, berbarako. Eta horrelakorik inoiz gerta ez baledi, ordea, izan gintezke arrano batzuentzat txori; txit ondo hitz eginez, eskuetan geldi, borreroak baditu milaka aurpegi. Esan dut. Post cathegorized under: Jozulin's deepest thoughts, gone to pot.


Azken iruzkinak