Txikia nintzenean, gauetan, nire aitak Txoria-txori kantatzen zidan. Abestiak lasaitu egiten ninduen eta ordutik, beti sentitu dut Laboa gertu.   Mila esker, Mikel. Beti bihotzean.   “Dentro de nuestro vacio, solo queda en pie el orgullo”   Agur eta ohore.


Azken iruzkinak