Denboran bueltaka
Behin irten nintzen etxetik nonbaitera eta oraindik jarri nintzen banku hartan nago nora nindoan pentsatuz
Denboran bueltakaEz dakigunok hitz egiten dugu gehien, entzuten dugu gehien, galdetzen dugu gehien.
Begirik zabaldu barik, aho handi baten begiradarekin ikusten ditu gauzak.
-Jo egin nau, baina normala da, 8 ordu beharrean pasa ondoren? Nik ere joko nuke beharbada! Ez dit min handirik ematen. Azken finean nik ez dut lanik egiten, etxekoa eginbeharra baita! Gainera, bere lana neketsua da. Gizon ona da, nik badakit bere barnean sentitu egiten duela eta niri emandako kolpe bakoitzak bera mintzen duela ni baino gehiago. Badakit esan egin didalako, begietan nabari zaiolako. Maite nau eta maite dut, eta esan dezala jendeak gura duena, ez dute ulertzen. Ez dute deus uletzen. Ez nau telebistako emakume gajoak legez odol hustuko, horiek monstruoak dira, ustel dai...
Hamaika metralleta hamaika gizonezkorentzat. Jendea gainezka eta emozioa barrenetan. Amabirjina baketsu bat dela bide balen kaskiloak bidera. Gazte falangistak ohiuka, Nafarroa Espaina ei da. Tradizioaren xarma polvorarekin nahastuz, ez dakit amorrua, errespetua edo indiferentzia sentitu. Barrenak nahastu zaizkit eta telebista amatatu dut.
Maitasunak ikusi ditut, politak, hain gozoak ezen negarra eragin didaten.
Su etenean gaudela diote, atzo 11-S-ko sarraskiaren urteurrena, egunero dozenaka hildako gure bideetan, gerrak edonon, hildakoak hare geihago, zibil hildakoak, soldaduak, egunero ez dakit zenbat suizida, gosez hildako ehundaka ume uneoro. Eta gure gizarte honetan depresioak ditugu, imajina ezin ditzakedan depresio beldurgarriak, ondo bizi ei gara. Munduan gehien saltzen diren "medikamentu ala drogak ala ustezko mirariak", prozac eta viagra izanik, Gure depresio eta gure antsietate neurribakoak jada ez dakit zeren ondorio diren, eguneroko zoritxarraren berri izan beh...
Eskale edadetu bi ikusi nebazan bilbon, kaleko banko horreetako baten jarrita, txaketa sendo bana euren sorbaldetan eskegita. Alkarrekin jarrita egoazan arren bakarrik egoazala begitandu jatan. Edadetuak zirela teta pena sentidu neban. Ez zan denbora asko pasatu harik ta alkarri begira luzaro geratu ziren arte, barretxo bat alkarri eskeini eta emakumeak gizonaren sorbaldan lasaitu zuen bere burua. Neroni ere barre bat maraztu jatan ezpainetan, lasaitu egin nintzen uste baino hobeto egoazalako, ez egoazalako bakarrik. Pentsetan dot hain indibidualista bihurtzen ari dan gizarte honetan sarri ...
Noizbait bere bizilekua izan zuen hark ez du itzuli nahi, bera izaten jarraitu gura du, etiketa bakarrarekin, bera. "Bizirik nago ezta?" galdetzen du, eta zoriontsua da. Inongo herrian ihes egiteko beharrik gabe, bera. Eguzkiari kaxatxo bat eraiki dio aske izateko eguzkiak egunik baldintza ez dezan, gauez bizitzeko, amets egiteko, gozatzeko. Gauez begiak zabaldu eta iluntasuna ikusten du baina zoriontsu da. Bakarrik dago. Eta gezurren munduan zoriontsu da egiak baino gozoagoak direlako. Ilargiak kontatzen dizkion maitasun istorioak entzuten ditu irripartsu iluntasun argituan eta intzir...
Albiste tristeak gaurkoak, libanon ez dakit zenbat hildako, hurrunegi gertatzen da baina zeozer sentitzeko, zapping-ik ez egiteko. Eta hurrago Aitor Zabaletaren hiltzaileari emandako hiru egun libreren baimena. "Portaera onagatik" antza. Ez dut zalantzan jartzen bere portaera ona, baina ezberdina al da bada euskaldun edo erdaldun baten odola? Garestiagoa ahal da euskalduna ez dena? Hori ematen du! ETAko batek pertsona bat hil eta 70 urteko espetxe zigorra jasotzen du, Aitor Zabletaren hiltzaileak 17 urteko espetxe zigorra, batek daki bihar kalean izango ahal den eta gainera 3 egunez kalera ...
Askotan otu zait dena utzi eta alde egiteko beharra dudala, beharra eta gogoa. Hurrun, berdin dio nora, bakarrik eta ezezagunez eraikitako mundu txiki batera. Hara joan eta "ni" izan, hemen izan ez naitekeena, hasieratik hastera. Orain ez asko konturatu naiz ez dagoela paradisurik, ez perfekturik bederen. Pertsonok alde egiten dugunean, ingurukoengandik joaten gara ihes, ustez. Baina ez da bada izango gure buruarengandik ihes irtetzen garela paradisura bidean? Gure burua delako traba egiten diguna edo gustuko ez duguna, eta ez ingurua. Gu besteekin garena gara, baina bakoitza norberarekin d...
Azken iruzkinak
