Zazpi antxumeen ipuina

 Baziren zazpi antxume

txabola batean

ama hoan behar zen

dendara bidean

baina utzi aurretik

bakarrik etxean

alarma jarri eta

denak giltzapean

"Jendeari ez ireki

atea berehala!

otsoa maltzurra da

gainera zitala

nahiz eta deitu gogor

ziurtatu hala...

Hanka ate azpitik

erakuts dezala!"

Ahotsa aldatzea,

hori bai erraza!

otsoak, "ni ama naiz"

"ja, ja... bai jolasa!"

hanka beltza ikusita

estutu arnasa...

"Zu otsoa zara ta

ezin zara pasa!"                       

Irinarekin egin

zuen gero plana

oina zuritu eta

antxumeengana

"begirazazue oina!

zuria da dana!

zu ez zara otsoa

sartu zaitezt ama!"

Atearen atzean

lasterka orduan

denak desagertuta

banan, banan, banan...

bat soilik libratu zen

azken segunduan

ezkutatu zelako

erloju barruan!

Txikiak bere amari

kontatu arazoa

bitartean otsoak

hartu zuen loa

gero ireki zioten

tripa potoloa,

antxumeak salbatu...

ta akabo otsoa!