Ez dut inork gaizki ulertzerik nahi. Ametsak
ondo daude, baina beren garrantzi egokia eman behar zaie. Ezin da dena ametsen
baldintzapean egin. Ametsarekin bakarrik ez goaz inora.
Eta hala ere, ametsak nagusitzen doazela
iruditzen zait. Reality show baten
casting-etik egotzi berri duten neska batek kameraren aurrean aldarrikatu du, negar
malkotan: “berdin da, ez dut etsiko, hau nire ametsa da!” Eta berdin da neskak
metro eta erdiko altuera izatea: modeloa nahi du izan, bere ametsa da, eta
horretan tematuko da. Eta berdin da neskak belarririk ez izatea eta karraka bat
izatea ahots-korden tokian: kantaria nahi du izan, bere ametsa da, eta horretan
tematuko da.
<p>Bai, ni ere makina bat aldiz geratu naiz txundituta horren temati azaltzen diren pertsonaia bitxiekin. Baina jende horrek ez al du lagunik, amarik, aitarik, maite duen jenderik... "laztana, jaitsi zaitez mundu errealera" esango dion inor? </p>
<p>Ez... eta, egia esan, askotan, bere inguruan duen jendea da pertsona horien etsai latzena. Buruko txoriak haizatzen ibili ordez, castingetako peregrinazioetan bidaide izan ohi dituzte. Izan ere, horrelako artaburuak artasoroetan sortzen dira, normalean.</p>
<p>Bat nator Katixak idatzi duenarekin eta Lutz Longen esanekin.</p>
<p>Nere ustez egungo jende askok (batez ere jende gaztea) oso barneratuta du beraiek nahi duten edozein pertsonai izatera hel daitezkela. Horretan asko "lagundu" du ameriketatik etorri zaigun filosofi oker hori, "nahi baduzu lortuko duzu". Eta askok ez dira ohartzen batek bakarrik lortuko duela bere helburu amestua baina beste milaka ta milaka lagun bidean geldituko dira.</p>
<p>Bizi dugun gizartean askatasun osoa aurkitu dugu eta hori ondo dago. Bakoitzak egin eta borroka dezala bere nahiak egi bihurtu arte baina beti oinak lurrean mesedez. Mundura doai askorekin gatoz baina beste hainbeste gabezirekin ere. Eta horrela egiten ez badugu, horma baten kontra joko gara behin eta berriz.</p>
Iruzkinak
Lutz Long 2007-11-16 11:37 #1
<p>Bai, ni ere makina bat aldiz geratu naiz txundituta horren temati azaltzen diren pertsonaia bitxiekin. Baina jende horrek ez al du lagunik, amarik, aitarik, maite duen jenderik... "laztana, jaitsi zaitez mundu errealera" esango dion inor? </p>
<p>Ez... eta, egia esan, askotan, bere inguruan duen jendea da pertsona horien etsai latzena. Buruko txoriak haizatzen ibili ordez, castingetako peregrinazioetan bidaide izan ohi dituzte. Izan ere, horrelako artaburuak artasoroetan sortzen dira, normalean.</p>
Aitor 2007-11-16 18:57 #2
<p>Bat nator Katixak idatzi duenarekin eta Lutz Longen esanekin.</p>
<p>Nere ustez egungo jende askok (batez ere jende gaztea) oso barneratuta du beraiek nahi duten edozein pertsonai izatera hel daitezkela. Horretan asko "lagundu" du ameriketatik etorri zaigun filosofi oker hori, "nahi baduzu lortuko duzu". Eta askok ez dira ohartzen batek bakarrik lortuko duela bere helburu amestua baina beste milaka ta milaka lagun bidean geldituko dira.</p>
<p>Bizi dugun gizartean askatasun osoa aurkitu dugu eta hori ondo dago. Bakoitzak egin eta borroka dezala bere nahiak egi bihurtu arte baina beti oinak lurrean mesedez. Mundura doai askorekin gatoz baina beste hainbeste gabezirekin ere. Eta horrela egiten ez badugu, horma baten kontra joko gara behin eta berriz.</p>
<p> </p>
magabila 2007-12-07 19:54 #3
Mmmm... Álvarez Rabo korrosiboaren antzera, EPS irakurtzea gustatzen zaizula Katixa, baietz!<br />
Utzi iruzkina: