Liburu bi

El arte de la defensa

Batzuetan izaten da penarik liburu bat amaitzean, pertsonaiak abandonatu dituzun sentsazio hori. Eta egunak, asteak aurrera joanda ere "Zertan ibiliko ote dira orain Henry, Mike, Pella...?" galdera inguruka duzula harrapatzen duzu zeure burua.  Chad Harbach-en "El arte de la defensa" liburuarekin gertatu zait berriki. Zalantza barik gomendatzen dizuet liburua. Irakurtzen hasi bezain laster maiteminduko zarete pertsonaiez, guztiez eta bakoitzaz.

Arrakasta eta porrota, zer izan nahi genuen, zergatik demontre izango garen garenak eta ez izan nahi dugunak; adiskidetasuna, homosexualitatea, maitasuna... Baina guztiaren gainetik nik uste dut hanka sartzeari buruzko hausnarketa dela nobela hau, egin behar genukeena ez egiteko eta egin behar ez genukeena egiteko daukagun gaitasun ikaragarriaz. Baita benetan nahi duguna aukeratzeko ezintasunaz ere.

Gizajo kuadrilla maitagarria osatzen dute pertsonaia guztiek. Geure modu-modukoak.

Bitxia da, liburua beisbol talde unibertsitario baten inguruan kokatuta badago ere, hau ez da traba, ni bezalako "ezkirol" batek erraz irakurri ditu-eta dauzkan 544 orialdeak.

Si amaestras una cabra, llevas mucho adelantado

Zer esan liburu honetaz?  Jose Luis Cuerda filmegilearen bitxikeria umoretsua; irudi -ejem-, idazki labur eta idazki are laburragoen bilduma zoro bezain gomendagarria. Twitter baduzue, jarraitu behar duzue Jose Luis Cuerda, @cuerda1936. Eta Twitter ez baduzue, zer egiten duzue oraindik Twitter barik?(*)

­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­­_____________________________________________________________
(*) Hau bezalako blogak irakurtzeko ez da beharrezkoa blog bat eduki eta bertan idaztea, ezta? Ba, Twitterrekin berdin! ;-)