Amets

    Bart pentsatzen egon naiz, bizi dugun (garen) munduaren inguruan pentsatuz. Eta momentu batez ideiek aske bihurtu naute, libre , kateak askatu eta hegan egin ditut hodeiertzeraino. Bart pentsatzen egon naiz, eta konturatu naiz gehiegi pentsatzeak ez gaituela zoriontsu egiten.

    Pentsatu dut lotuta bizi garela, egunero soka berari lotuta, txakurrak katean bezala. Pentsatu dut inor ez dela libre , inor ez dela burujabe, inor ez dela besteengandik desberdin. Beti bide berean goazela, jaiotzen garenetik hil arte, inguruko itsasoetan murgildu ezinean. Desira faltsuak ditugula, amets plastifikatuak, zoriontasun irrealak.

    Pentsatu dut amets egin nezakeela. Amets benetako zorionatsunarekin, benetako askatasunarekin. Eta libre sentitu naiz, kateak puskatuta , betiko bidea ahaztuta.

    GAuez, ordu batetik aurrera , erraza izaten baita esna zaudela amets egitea .