Nor gara gu? Zer gara gu?
Zorri 1: Ez dakizue zer!
Zorri 2: Zer?
Zorri 1: Entzun ditut Jozulin eta
Gumer berbaz!
Zorri 2: Ez da gauza bakana, baina, dena
dela, kontaidazu, ze goizean, dutxan, laban egin eta erori naizenez, duela
ordu bat arte ezin izan naiz bururatu (*). Bainuontziko zurrunbiloak
irentsi ez nauenean...
Zorri 3: Nik entzun bai, baina ulertu
tautik ez.
Zorri 1: Ba, oraingoan kontu potoloak
erabili dituzte.
Zorri 4: Holangorik! Zer dela eta?
Zorri 1: Jozulinen mezu bat, Opá abestia
euskaratu zuenekoa. Jozulinek zioen, arduratuta, euskaratzeko abesti hori
berori aukeratu izanak frogatzen duela benetan espainola dela kulturaz,
edo espainola eta euskalduna sikieran.
Zorri 2: Eta?
Zorri 1: Badakizu nolakoa den Jozulin
kontu horrekin, kolore txarra ere ikusi diot...
Zorri 3: A ze nahastea darabilten
gizakiok identitatearen gorabeherekin. Joosaaaus!
Zorri 1: Gumersindok azaldu dio, ondo eta
erraz (usoak hegan nola) gaur eta hemen euskalduna nor den; adibide
argigarri batez azaldu ere: “Entzuten egon naiz Joseba Tapiaren azken
diskoaren aurrerapena eta kanta batean honela abesten du: “Andoni
eraman zutenez gero ez dut ikusi nahi Zarautz..../....Andoni eraman
zutenez gero ez dut maite Atharratze...”. Bitxia da baina gaur eta hemen
edozein euskaldunek ondotxo daki,
kantuan ezer aipatzen ez bada ere, nortzuek eraman zuten Andoni, nora eraman zuten eta
zergatik. Hor duzu, dear Jozulin, zeure barne kezkaren erantzuna, badakizu
euskaldun nor den. Lerro artean irakurtzen jarraitzen dugu euskaldunok”.
Holaxe azaldu dio Gumersindok.
Zorri 2: Eskerrak gu zorriak garen eta ez
dugun beti ibili behar “Nor gara gu eta zer gara gu...” bueltaka.
Zorri 3: Nor gara guuuuu? Zer gara
guuuuu? Zooorriak gara guuuuu!
Zorri 4: Zorri maiteminduak, ordea.
Zorri 3: Bua txabal, ze polita!
(*) bururatu: zorrien hizkeran –zorrieraz-
etxeratu esan nahi du.
Iruzkinak
Utzi iruzkina: