Azterketa egin ondoren

Nire adinarekin guztiz ahaztuta ditut azterketak..
Orain dela bi urte, HABE-ren 1. mailakoa egin nuen, baina
aurrekoa topatzeko unibertsitateko garaietara jo behar dut. Aspaldiko kontua, benetan.
Ohitura galduta, kirolaria entrenatzeke bezala(koa) sentitzen naiz. Eta proba egiterakoan nabarmen ikusten da.
Hala ere gaur egungo azterketetan unibertsitatekoekin konparatuz abantailatxo bat dut: Ez daukat aprobatzeko beharrik eta horregatik lasaiago dihardut.
Joan zen zapatuan 2. mailakoa egin nuen. Ozta-ozta heldu nintzen lekura. Kasualidadez edo, orain dela bi urteko egoera berean nengoen. Asteburu honetan, aurrekoan bezalaxe , nire emaztea eta nire seme nagusia bidai batean zeuden, eta ni, ostera,  bakar-bakarrik seme txikiarekin.
Larunbateko goiz animatua izan nuen. Txikia esnatu, gosaria prestatu eta eman , gero umea garbitu, arropa jantzi eta osaba-izebaren etxera eraman.
Azkenean heldu nintzen Euskaltegira eta hor topo egin nuen besteekin. 30 bat  neska-mutil(ak) adi-adi azterketaren zain.
Aurreko ilaretan jarrita, segituan konturatu nintzen tipo bakana  nintzela gela horretan. Bertan mutil bat eta biok nesken artean. Adinari buruz zer esan behar, ia ia denok ni baino 20 urte gazteagoak. Bazeuden ezagunak ere baina bizpahiru besterik ez.
Eseri bezain laster, ingurukoei begira eta boligrafoak ez ezik, arkatzak, ezabatzeko gomak, eta abarrak zeuzkaten.
Kontxo, zirriborroak egiteko eta...nik berriz nire boligrafo traketsarekin  konformatu  behar izan nuen eta eskerrak...
 "Ze demontre egiten ari naiz hemen" pentsatzen hasten nintzenean, hamaika eta erdiak jo zuten eta  azterketa hasi zen. Akabo aitzakiak, aurrera bolie...
Gero gerokoa, entzumenean eta irakurmenean ondo moldatu nintzen. Idazlanean, ordea, ez nintzen ibili hain argi, hala uste dut behintzat.
Tituluaren beharra ez dudalako lasai samar hartuko dut tartetxo hau. Hala ere azterketa gainditzea gustatuko litzaidake, bai horixe.
Beno datorren ekainaren 13an ezagutuko ditugu emaitzak, ea zorte ona daukagun...