Dagoena onartu ezean zoro bat zara!

Zoroen mundu batean sano daudenak izaten dira eroetxetara bidaliak. Zoroen mundu honetan, sano daudenek zoro itxura ematera behartuta ikusten dute beren burua. Ez al da eromena?

Izkutatu beharra dago, norbait konturatu baino lehen. Hartu maskara, mozorroa, ez irten etxetik... egin nahi duzuna, baina ez azaldu zure benetako aurpegia. Bakardadera kondeatuta zaude, inguruan zure beste izaerak mila lagun izan arren, bakardadera kondenatuta zaude zu, benetako zu. Ezin diozu inori esan nor zaren...

Gezurra dirudi baina hau horrela da. Ezin duzu benetan pentsatzen duzuna esan, ezin duzu nahi duzunaz hitz egin. Gure gizarteak uniformizatu nahi gaitu, ez dago gizarte heterogeneo bat sortzeko aukerarik, denok izan behar dugu berdinak, denok pentsatu behar dugu berdin, eta are garrantzitsuago dena, denok jokatu behar dugu berdin.

Zer gertatuko litzateke gizarte homogeneo izateari utziko bagenio? Zer gertatuko litzateke bakoitza benetan bere kabuz pentsatzeko eta jokatzeko gai izango balitz? A ze arrisku agintarientzat, boteredunentzat. Ez du merezi hori gertatzen uztea, ez du merezi dena deskontrolatua ikustea. Hor dago gakoa: KONTROLA.

Bai. Artzainak kontrolatutako artaldea gara, eta guk ere, burua janda daukagunez, ardi beltzak ez ditugu onartzen gure artalde garbi eta zurian.  Esnatu gaitezen, izan gaitezen ausartak, ken ditzagun guztiok maskarak!

Jada ahaztuta dugu-eta gure benetako izaera. Ezagut dezagun geure burua!!!