Zureminez

---

Orduz ordu

minutuz minutu

segundoz segundo

desio dut

berriro

zure hatzak deskuiduan bezala

nireekin ukituka ibiltzea,

paseoan gindoazenean bezala,

deskuiduan bezala baina nahita,

zure hatz-mamiak nireekin olgetan,

eta zure besoaren beroa sentitzea

nire besoko ileen elektrizitatea pizten,

elkarren ondoan jarrita geundenean,

eta zure begirada sakona

nire begietan maitasuna ereiten sentitzea,

zure ezpainak nire ezpainetatik hain gertu sentitzea,

hain gertu,

musu ezinezkoak landatzen,

eta zure sorbalda gardenak

hortxe

metro erdira,

lotan zeundela,

oraindik konkistatu gabeko lurraldea balira bezala.

 

Zure aurpegi lokartuari begira

egongo nintzateke bizitza osoan,

gau hartan egon nintzen bezalaxe,

segundoz segundo

minutuz minutu

orduz ordu

zure edertasunak hipnotizaturik

zure aurpegi lokartuari begira,

itzarrik ametsetan,

nire barruan maitasuna hazten nola zihoan kontrolatu ezinik,

bihotza taupaka

ostikoka ari den basapiztia bezala.

Hantxe,

zure aurpegi lokartuari begira,

desioak eta maitasunak

eztanda egiten duten lurraldea

zen nire gogoa.

 

Maitasun-overbookinga eragin zenidan,

desio magmatikoen jarioa

gau hartan

zure aurpegi lokartuari begira.

 

Zure ile beltz luzeak

sentitu nahi nituen

nire bekokian

nire sudurrean

nire ahoan,

zure bularrak

pasioaren garrak inarrosita

ikusi nahi nituen,

zure behatzak

igarri nahi nituen

nireekin jolasean

eta,

bat-batean,

gure gorputzen igurtzi bortitza

ekaitz saihestezinaren isurketa

gure maitasunen arteko talka tektonikoa

gelaren beroan murgilduta,

pasioa izerditan.

 

Hori guztia nahi nuen

gau luze hartan

nire desioaren sargorian.

 

Maitasuna edan nahi nizun

ezpainetatik,

zure iturri ezkutuen paradisuan bainatu,

atsegin ikaren sumendian erre.

 

Baina ez.

Ez zen ezer gertatu.

Gure oheen arteko metro erdia

amildegia zen

zure loaren eta nire ezinaren arteko labar gaindiezina.

 

Ez zen ezer gertatu:

zu zeure loaren magalean geratu zinen,

ni neure logaitzaren bakardadean.

 

Eta orain

zure faltaz

bete zaizkit pentsamenduak,

zure faltaz

ito zait eztarria

zure faltaz

hanpatu zaizkit betazpiak

zure faltaz

orduz ordu

minutuz minutu

segundoz segundo

zure faltaz

eguzkia galdu duen eguna naiz

zure faltaz

blaitu zaizkit erraiak.

 

Zure faltaz

eta

zureminez.

 

 

 

Ron Sniakin