Bizi naizenean

txistuytambolin 1456153345429 Txistu y Tamboliñ | 2010-10-25 08:29

Bizi naizenean

batzuetan

maitemindu egiten naiz

eta zein itsusia den berba hori,

nik ez dut-eta mina sentitzen

grina baino.

Bihotza

saskibaloi pilota baten antzera hasten zait:

punpa

punpa-punpa

punpa

punpa-punpa-punpa

punpa

pun-pun-pun-pun-punpa

eta badoa-badoa

trostan

trostan-trostan

zaldi zuri baten antzera

(esaterako, Aintzane ikusten dudanean).

Ez esan inori:

Aintzanek bihotzean txapligu koloretsuak ereiten dizkit

atetik sartzen ikusten dudanean

modu goxo horretan elkarri agur egiten diogunean

(agur, Laion!; agur, Paitxon!)

eta badakigu

mikrokosmos hori

gurea baino ez dela,

izan litekeen kosmos zoragarriaren

lagina besterik ez

eta horri

maitakizuna deitzen zaio.

 

Bizi naizenean

era berean

bihotza trostan hasten zait

Amaia ikusten dudanean.

Amaiari sabela bigarren aldiz puztu zaio

eta nik badut ilusio bat

ia-ia ilusio hipnotikoa dena:

neu naiz Amaiaren umeen aita

eta imajinatzen dut

elkarrekin hazten ditugula umeak

eta hezten

baina gure maitegrina

ez da sekula hozten

ez husten.

Nerabe herabe ginen

lehenengoz ikusi nuenean

elizpean.

Txokolatea zuen ogi artean esku artean

eta nire bihotza maitasun bihurtu zen

(urtu zen, urtu zen, urtu zen, urtu zen…)

txokolatea Amaiaren ahoan bezala.

 

Bizi naizenean

Onintzaren adats luzeetan

egiten dut ametsetan

eta goizero

Onintzaren ihintz onak

blaitzen nau

eta haren biolaren doinuak

blaitzen nau

eta haren irribarre xaloak

blaitzen nau

eta haren ihintzontasun infinituak

blaitzen nau

ni izaki blaikorra naiz-eta.

 

Bizi naizenean

Soraiaren hurbiltasun enigmatikoak

sismografoek irakurtzen ez dakizkiten ikarak

eragiten dizkit

(baina maitagrafoek bai).

Maitagrafoak

tarantelak dantzatzen hasten dira

Soraiak begiratzen didanean.

Soraiak modu horretan begiratzen didanean

eguzkia ere urtuko litzateke.

 

Bizi naizenean

maitasun horiek guztiak

(eta gehiago)

punpaka ibiltzen zaizkit

nire bihotzaren zaldi zurian,

baina bada bat

saskibaloi-pilotaren punpa batez

izarretaraino eramaten nauena:

Lourdes.

Maitasun guztien maitasuna

bera da

nire zaldi zuriaren jabea

bera barik

ni zaldi zuri gabea.

Haren ondoan lo egiten dudanean

haren arnasa entzuten dudanean

haren ezpainak edaten ditudanean

PUNPA!

ortzadarrarekin sokasaltoan nik!

Eta badakit

munduan ezin dela musika gozoagorik izan

nire bihotzarena baino.

 

Bizi naizenean.

Lourdesekin bizi naizenean.

Bizi garen arte.

 

Josu Uruburu


Utzi iruzkina: