23. astea: Praga

Azaroa bisiten hilabetea izan zen, baina udaberriarekin batera, apirila ere antzera dator. Hilaren lehenengo astean Ramon eta Pilar Arrasatetik etorri ziren bezala, denbora laburrago baterako, baina asmo berdinekin etorri dira Nerea Mendarotik eta Alex eta Garazi Gernikatik.

Nerea eta biok duela hiru urte egonak ginen Pragan, 2011. urteko udan egin genuen Inter-Rail bidaiaren baitan. Orduan ere hiri ederra iruditu zitzaigun arren, oraingoan bere benetako xarma ezagutzeko aukera izan genuen.

Karlosen zubitik gertu dagoen etxe batean hartu genuen ostatu eta Staroměsto edo Alde Zaharreko txokoak ikusteko aukera aparta izan zen. Oinez ezagutzeko bezalakoa da Pragako erdiguneko eta Gazteluaren inguruko kale eta eraikuntza paregabeak.

Hiriburuaz gain, trenez ordubetera dagoen Kutná Hora herria ere bisitatzen izan ginen zapatu goizean. Bertan, benetan merezi du meatzarien zaindaria den Santa Barbararen omenez eraikitako katedrala bisitatzeak.

Historikoki hiri garrantzitsua izan da Kutná Hora eta bertako zilar meatzeek ematen zuten aberastasunari esker lortu zuen orduko ospea. Praga berarekin egon zen lehian Bohemiako hiriburua non izango, baina zilarrezko meatzeen agortzearekin batera etorri zen Kutná Hora-ren gainbehera.

Gure Frýdlant maitean ez bezala, Praga eta orokorrean Bohemiako lautadetan askoz elur gutxiago egiten du eta tenperatura goxoagoek turismorako baldintzak errazten dituzte.

Staroměsto-ko jatetxeetako okela mamitsuak jan ostean, ez dago jazz emanaldi bat garagardo beltz batzuekin entzutea bezalakorik. Ugariak dira Pragako kalexka estuetan aurki daitezkeen klubak eta gu Ungelt-en ere egon ginen arren, AghaRTA-n bizi izan genuen kontzerturik bereziena.

Zelená kale ezaguneko portale batean sartu, eskailera mordoa jaitsi eta lurrazpiko tabernatxo honetan, eskenatoki txiki bat; hogei - hogeita bost lagunentzako esertzeko lekua eta lau musikari (pianoa, gitarra, bateria eta kontrabaxua) jo eta ke, garagardo eta txaloen artean. Birdland, Caravan eta beste hainbat jazzeko standar-en bertsioak entzun ostean agurtu genuen Nerea eta biok, hiru urteren buruan berraurkitutako Txekiako hiriburuari.

Astelehenetik barixakurako asteroko lan eta entseguen errutina, udaberriko eguraldiak eta astebururako planek goxatu zuten. Izan ere, joan zen urritik ikusi gabeko 20ºC-ei esker gure “Biergarten” propioa sortu genuen etxe inguruko zelaian.

Berriz ere Pragarako bidea hartu nuen zapatu goizean, arratsaldean iritsi baitziren Vaclav Havel aireportura, Alex eta Garazi. Alex estreinakoz bazetorren ere, Garazirentzat bigarren aldia zen, 2000. urtean etxeko laurok izan baikinen Aste Santuko oporretan Bohemiako hiriburuan.

Garazik orduan 8 urte besterik ez zituenez, gauza batzuetaz gogoratzen zen, baina 21 urterekin hiria berriz ikustea aukera paregabea zen. Astebete lehenagoko planak ez errepikatzearren, Kutná Hora beharrean, Nerea eta biok duela hiru urte ezagutu genuen eta nire ustez, eta Osinaga-Urizartarrak ere ikusi ostean esan zutenez, Txekiako hiririk ederrena den Ceský Krumlov-era joatea erabaki genuen.

Besterik ez momentuz, ikusten ari gara etxera itzultzeko eguna gero eta gertuago dagoela, dagoeneko asteburu gehienetan planak ditugula eta eguraldi onari esker denbora di-da batean joango zaigula.

Ondo segi eta eskerrik asko blog irakurle guztioi, ea komentarioren bat ere idaztera gehiago ausartzen zareten.

Praga Caput Regni (Praga Erreinu Buru)

BKU