Danniel Innerarity pentsalari eta idazlearen hitzaldia

Danniel Ineerarity Burdeos-en bizi den bilbotar pentsalari eta idazlea da. Duela egun batzuk HUHEZIn izan zen hitzaldi bat ematen. “Como sobrevivir en la sociedad del conocimiento” izan zen bere hitzaldiaren izenburua. Luze hitz egin zuen gai honen inguruan, baina ni saiatuko naiz berak esandako ideia nagusiak laburki azaltzen.

Guztiok ikasi behar dugu, dugun informazio guztia kudeatzen, izan ere, dugun informazio gehiegikeriak ez gaitu jakintsuago egiten, guztiz kontrakoa baizik, tontotu egiten gaitu.

Jakin dezakegunak eta dakigunak ez dute bat egiten. Liburu gehiegi daude, internetek estutu egiten gaitu… azken finean, behar duguna askoz ere informazio gehiago dugu, eta oraindik eta gehiago lor dezakegu, baina gehiena zaborretara botatzea hobe izaten da.


Tontoa, gaur egun, ez da gari bateko ezjakina; orain, tontoa, noraezean dabilena da. Gaur egungo arazoa ezjakintasuna, nahastuta egotea da, eta ez ezjakintasuna. Garai bateko ezjakinari, liburu bat eman behar zitzaion; gaur egun noraezean dabilenari, liburuak kendu egin behar zaizkio.

Gaur egungo pertsonak, erabiltzaile otzanak besterik ez gara.  Gure gizartea gu baino jakintsuagoa da, jakintza toki guztietan baitago. Guk sortu ez ditugu aparatuak erabiltzen ditugu, eta noski, konpontzen ez dakizkigunak. Dena da zerbaiten protesi: internet, jakintzarena; autoa, oinena... Guztiok erabiltzailearen esklabutzan bizi gara. Pertsona inteligenterik gabe bizi gaiteke, uko egin diezaiekegu, baina ezin gara gauza inteligenterik gabe bizi.

Normalean, datuak informazioa eta jakintza nahastu egiten ditugu. Hona hemen hiruren arteko ezberdintasun nagusienak.

-                     DATUAK à edozein organizaziok, datuak behar ditu, euren lana bete ahal izateko.

-                     INFORMAZIOA à ongi organizatuta dauden datuak dira. Askotan nahasten dira datuak eta informazio terminoak. Datuak, ordea, garrantziaren arabera organizatzen dira.

-                     JAKINTZA à datuak makinak egiten ditu, baina zailena da datu horiek egiteko erabili diren irizpideak dira. Horixe da etorkizuneko lana, makinak egin ezin dezaketen guztia, alegia.

Desberdinak dira posibilitateak eta ahalmenak. Nola uztartzen ditugu, bestela, posible dena eginda dagoenarekin? Mekanismoak asmatu beharra daude gauzak egin ahal izateko.

Informazioa filtraturik ematen diguna da jakintsua, zaratarik gabeko informazioa ematen diguna, alegia. Ez milaka fitxero internetetik deskargatzen dituena.

1. Gestionar la atención à Jarraian gauza asko egiteko ahalmena dugu, baina oso pertsona gutxik dute gauza bat baino gehiago aldi berean egiteko ahalmena. Atentzio konkretua eduki behar da zerbait egiterakoan. Atentzioa kudeatu beharra dago. Ezinezkoa da egunero, egunkari guztiak irakurtzea.
2. Aniquilar la información à Ahaztu beharra dago. Erresumindurik dagoen pertsona batek ezin du ahaztu. Pertsonak eta ordenagailuak, esaterako, ahazteko kapazidadearekin ezberdintzen dira. Ordenagailua diseinaturik dago inoiz ez ahazteko. Hala ere, ofizina bateko elementurik garrantzitsuena paperontzia da. “Hay que saber que es lo que no hay que saber”
3. Pensar por uno mismo à norbera, norbera izan behar da. Momentuoro gaude beste batek zer esan digun kontatzen. Ahaztu hori, eta norberak, norberak pentsatzen duena eta egiten duena kontatu, eta ez besteena.
4. Cooperar à kooperazioa ongi antolaturik badago, lana sinplifikatzeko oso modu egokia da. Mundua hain da konplexua, pertsona bakarrak ezin duela guztia egin. Baina horretarako, behar-beharrezkoa konfiantza handia dagoen sistema bat.
5. Ser breve  à sintesiak, laburpenak behar-beharrezkoak dira. Nukleo bilatzeko gaitasuna, alegia. Sinplifikazio on bat, lanean dagoen gauzarik onena da.

Hauxe izan zen Innerarityk emandako hitzaldia, laburtuta hori bai. Egia esan, oso hitzaldi interesgarria izan zen. Gauza guzti hauek klasean ikusiak baditugu ere, oso interesgarria da gai horretan aditua den norbaitek bere ikuspuntua azaltzea, eta batez ere Innerarityk erabili zuen umore kutsu horrekin!