INDUSTRIA KOKAPENA ESPAINIAN

Espainian, birmoldatzeko prozesuan dauden industria sektore helduak pisu handia dute oraindik; sektorerik dinamikoenean atzerriko kapital ugari eta goi teknologiari lotutako sektoreak atzerapenez ezarri dira, kasu batzuetan oraindik fase hasi berrian daude.

Oztopoak honako hauek dira: eskaria murriztea,lehiakortasuna gutxitzea, Europako politikak produkzioa murrizteko eta diru laguntzak kentzeko eskakizunak… Sektoreak:

Oinarrizko metalurgia eta eraldaketa metalikoena: Industria siderurgikoa, altzairua burdinatik lortzen du labe garaietan(mediterraneoko eta Bizkaiko labe garaiak itxi eta pribatizatu zirenetan Europako bi enpresekin batu eta kostuak murriztu dira. Eraldatu metalikoen industria, mota guztietako makinak egiten ditu.

Etxeko tresna elektrikoen produkzioa, produkzioa, enpresa eta merkatua berrantolatzeko prozesuan murgildua dago. Zenbait enpresa itxi dira.

Ontzigintza, Galizia, Kantabria, Euskal autonomia erkidegoan doikuntza handia jasan du murrizteko eta apurka beste bide batzuetan espezializatzeko.

Larrua eta zapatagintza,bi adar ditu: teknologia erabiliz lortutako zuntz kimikoena eta jantzigintza, enpresen minifundismoa, sakabanatzea eta eskulan ugari erabiltzea ezaugarri dituena. Estatu merkeagoen lehiari egin behar dio aurre.

Industria sektore dinamikoak, etorkizunera begira aukera ugari dituzte:produktibitate eta espezializazio handi,enpresa egitura malguak eta saneatuak, eskaria bermatua eta atzerriko kapital ugari.

Automobila, birmoldaketa prozesua jasan zuen eta hemen multinazionalen jabeek egin zuten laguntza ofizialekin sektoreak Espainiako esportazio handienak ematen ditu, hala ere berrikuntza teknologikoak behar ditu.

Sektore kimikoa, Espainiako oinarrietakoa da, lehiakortasun gutxikoa, eta ikertzetzako gaitasun urrikoa. Petrokimika Puertollanon esaterako edo  eraldatze kimika EAEn.

Nekazaritzarako elikagaien sektorea, sakabanatua dago, baina multinazionalek ere pisu handia dute.

Eraikuntza, azkenaldian asko suspertu da.

Espainian puntako industria sektoreak,goi teknologiakoak, mikroelektronika, telematika… atzerapenez ezarri dira, hainbat sailtasunekin: Atzerriarekiko atzerapena dute; enpresa ertain eta txikiek nagusitasuna dute, lehiakortasuna urria izanez; eskulana eta hezkuntza sistema gutxi egokitu dira eskakizunetara.

Kokapenari beira metropolien eta hiri inguruetan ezartzen dira batez ere.

Emaitzei begira multinazionalak erakartzeko gaitasuna dute baina berrikuntzak zabaltzeko gaitasuna zalantzazkoa da multinazionalek ikerketak jatorriko estatuan egiten dituztelako eta lotura gutxi dituzte gainerako enpresekin.

Desorekak handiagotu dira teknologia berriek kokapena ondo hautatzen dute, hiri handien inguruan eta industria ardatz dinamikoenetan.

Gaur egun Espainiako industriak egitura arazo batzuk ditu:

Enpresen tamaina ez da egokia, txikiak dira gehienak edo ertainak. Produktuak garestiak ea lehiakortasunik gabeak dira, Europar batasuneko enpresa handietatik urrun.

Ikerketa urria da, inbertsioak oso pilatuta daude sektore(elektronika, informatika)eta lurralde konkretuetan(Madril, Katalunia).

Teknologia menpekoa eta atzeratua da, teknologia gutxi sortzen da, asko inportatu eta gutxi esportatu

Ondorio nagusiak produktibitate eta kalitate eskasa, prezio handia eta lehiakortasun txikia dira.

Gaur egungo industria ezartzeko faktore klasikoek garrantzia galdu dute aldaketen eraginez:

Baliabide naturalak ez dira eskura izan behar, itsasoko garraioa merkea da eta lehengai batzuen ordezko sintetikoak garatu dira. Energia oso erraz garraiatzen da. Salmenta inguruak handiagotu dira ez dago tokiko merkatuarekiko mendekotasunik. Garraioa eta komunikabideak hobetu egin direnaz distantziak ez du garrantzirik. Eskulana garrantzitsua da, profesionalak behar dituztenentzat. Faktore nagusia berrikuntza da.

Enpresak ezartzeko joerak: industria ehienek espazio periferikoetara hedatze bultzatzen da baina industria gune garatuenak erakargarriak dira oraindik.

Industria orain arte erakargarriak ez ziren periferietara hedatzen ari da: industria pilaketa handiek arazoak dituztelako, ingurumena zikinduz batik bat; Periferietan errazagoa da kostuak murriztea; industrializazio endogenoaren garapena, inguru bakoitzeko baliabideak erabiltzea.

Baina espazio zentralak erakargarriak dira oraindik, zerbitzu asko, azpiegitura aurreratuak eta merkatu handia behar dituztelako. Joera hau mundu zabalean ere ikusten da, EEBB, Japonian…

Espainiako industriak lurraldean modu ezberdinean ezartzean lurralde desoreka batzuk sortzen dira biztanleen banaketari aberastasunari, azpiegiturei, ekipamenduei, eta pisu politikari lotuak. Honako inguruak bereizten dira: garatuak, gainbeheran daudenak, zabaltzen ari direnak eta industrializazio murriztuko inguruak.

Industria inguru garatuak, metropolietako espazio zentralak dira, Madril eta Bartzelona Espainian.

Hedatzen ari diren inguruak, normalean metropoli koroetan daude (LLobregat behera, Bilboko itsasadarraren ezkerraldea, Madril hegoaldea). Batzuetan erdigunetik datozen industria tradizionalak hedatu direlako, industria poligonoen moduan. Beste batzuetan enpresa berritzaileak mugitu eta parke teknologikoetan ezartzen dira. Industriaren garapen ardatzak komunikabide nagusietan ezartzen dira, Ebroren harana eta mediterraneoa. Autobideen sareak… eta horrez gain eskulangintzako tradizioa aspalditik duten hiriekin produktuak eraldatzeko industria sakabanatuekin daude lotura.

Gainbeheran dauden industria guneak, Asturias, Kantabria eta gune bakartu batzuk dira. Duela gutxira arte EAE multzo honetan zegoen baina gaur egun suspertu egin da.

Ez dute industria dibertsifikaziorik lanpostu alternatiboak sortzeko. Enpresa handiak dira nagusi, txiki eta ertainak handien menpekoak dira eta hauen krisiaren eragina jasaten dute guztiz.

Lan merkatuaren prestakuntza txikia da.

Ingurumena aspalditik dago hondatuta

EBn sartzean egoerak okerrera egin du, produkzioa eta lanpostuak murriztu dira.

Industrializazio induzituko inguruak Aragoi, Gaztela eta Leon eta Andaluzia dira, beranduago industrializatutako tokiak dira. Desoreka handiak daude beste lurraldeekin. Aragoin Zaragoza, Gaztela eta Leonen Valladolid eta Burgos eta Andaluzian Sevilla, Cadiz eta Huelva. Industrializazio urriko inguruak, Gaztela Mantxa, Extremadura, Balearrak eta Kanariak.

Industriaren ingurumen arazoei dagokionez esan behar da baliabide naturalak gehiegi erabiltzen direnez, agortu egiten dira; industria batzuek ingurua kutsatzen dute; paisaiaren balio estetikoa hondatzen da.

Gaur egungo industria politika estatuaren eragina gutxitzean datza.

Kanpora ireki egin da, EBean sartu delako eta globalizazio ekonomikoaren eraginez. Kanpotik kapitala sartu da, Europatik. Sektore dinamikoenetan gertatu da hau eta eraginez erabakiak estatutik kanpo hartu dira

Enpresarik errentagarrienak pribatizatu egin dira eta ondorioz zor historikoa desagertu da.