Erruleta 5: Euskara hizkuntza berezia da

Motibazioa sustatzeko baliabideak izeneko blog-etik bosgarren aurreiritzia.

Euskara berezia baldin bada, aurreko punturen batean aipatu ditugun arrazoiengatik izanen da akaso. Testuinguru jakin batean, Europako mendebaldean, hizkuntzen mapa zaharrenetik iraun duen bakarra da, eta hizkuntzari eusteko grinaren, erabakiaren, edo dena delakoaren erakusgarri berezia da, agian ez oso ohikoa. Egonen dira egoera hori azalduko duten arrazoiak eta faktoreak, baina egia da gutxienez deigarria dela. Baina askotan euskararen berezitasuna euskararen barruko ezaugarriei lotu diogu. Gure ondo-ondoko hizkuntzen aldean nahikoa desberdina denez gramatikan eta beste zenbait ezaugarritan, oso hizkuntza berezia dela pentsatzea erraza da. Gure inguruko hizkuntzak, gaztelania, frantsesa, katalana, galiziera… erromanikoak dira, familia bereko senide hurbilak denak, eta elkarren artean antzekoak, antzeko ezaugarriak dituztenak. Eta gurea, horien ondoan, desberdina.

Baina munduan hizkuntza asko dago, eta gure euskarak dituen ezaugarri berezi horiek han edo hemen ere aurki ditzakegu. Bereziak gara hemen, Europako txoko honetan, baina ez hainbeste mundu osoko hizkuntza aniztasuna kontuan hartzen baldin badugu. Adibide bat: gure ondokoei berezia irudituko zaie agian gure esaldien subjektuetan NI eta NIK bereiztea. NI etorri naiz, eta NIK esan dut. Gaztelaniaz YO he venido eta YO he dicho esaten dute, bi kasuetan berdin. Guk ez. Hizkuntza ergatiboa da gurea, ondokoak ez bezala.

Baina berezitasuna ematen duen ezaugarri hori gertaera arrunta da munduan barna, eta asko dira hizkuntza ergatiboak. Ez denak modu berean, baina hizkuntza ergatibo asko dago. Eta berdin euskararen beste ezaugarri batzuekin. Bereziak dira gure testuinguru geografikoan, baina ez hainbeste mundu osoko hizkuntzak kontuan hartuz gero.