dabil

Hiriaz mintzatu zen Atxaga behin, ziutatea zioen. Handia zela ulertu genion begiak horren zabalik zeuzkanez, boza hain urrunera igorria. Baina, egiaz, inor gutxik ulertu zuen, ulertzearen zentzu benetakoan, esan nahi ziguna. Eraikinek ezkutatzen dituzten eraikinak, gurutzatzen ez dakiten begiak, autobusetako kristal gandutuak. Hark esan nahi zuen, ulertu diot, ezer ez dela izan, deus ez dagoela egon. Guztia doa, dator. Dabil.