Amodiozko hirugarren gutuna
Franz, moñoño laztana, non sartu zara?
Kantzau zara, ala?
Badot gogoan, denbora asko ez dala, egun osoa emoten zenduala ene atzean. "Ederrena zara", "zeu zara ene ametsetako dama", "zugaz ezkondu gura dot"... Zenbat halako! Egunero entzuten nebazan holako berba gozoak. Eta? Horreek danak ahaztu jatzuz, ala? Non dagoz zure promesak, Franz? Ponpen antzera, lehertuta?
Amak askotan esaten eustan, "alabatxo, kontuz arrekaz, sabelpeko gosea asetzen dabenean, ospa..." Zeu be holakoxea zara? Maltzurra ete zara? Dongea? Zenbat arratsalde eman doguz alkarren ondoan, basoan, eskuak uztartuta, berba eta hasperen goxo artean? Zenbat gau emon dozuz gure etxepean, zenbatetan urten dot barandara, zu han behean, lorak eskuan eta kantuak ahoan?
Ba, hara! Zure asmoa probetxuren bat ateratzea bazan, ez dozu lortu! Ondo pasau neban geurea luzatu zan artean, sekula ez dodaz ahaztuko gure arteko jolasak, eta laztanak, eta mosu beroak, eta... Benetan, Franz, zuk emondakoa eskertzekoa da. Zera esango neuke: gaur bertan be, jazotakoa jazota be, zure ondotxoan egon gura neuke. Zure beharra dot: zu bueltetan zarala amesten dot gauero...
Halanda be, amore emon ez arren, ez dot erreguka denbora lartxo galduko; bestela jokatzeko asmoa daukat. Aurrerantzean zugazkoa beste batzuekaz zertuko dut. Ez dot ukatuko: gogoko dot. Susara nago! Eta kontu ezaguna da zuontzat ar urtenontzat neska ederra nazela, esaten deustazuen berba zatarrak entzunda. Ba, hona ene asmoa: arrak harrapatzea, hareekaz olgetea.
Zer, zeloak? Joan orduko pentsau behar zenduan!
Zuk lehenengo zaparrada sortu zenduan, eta daborduko gura beste asetu nabe beste batzuek... Gure abenturatxoa ondo egon bazan be (lehen mokauak badauka gustu aparta), gerokoak zerura eroan nabe zuzen-zuzenean. Zelango kontentua neurea! Denpora aprobetxau beharra dago, txotxo! Gero, esate baterako, hemen ondoan daukadan lagunak kuleroak apurtuko deustaz. Pentsau horren ostean zer datorren...
Agur, ba, Franz. Zeozer gura badozu, hemen naukazu. Zugaz olgetako prest nago. Zukua aterako deutsut, eta, gero, bazterrera bota. Kar-kar-kar...
Musu bero bat.
Teresa
Iruzkinak
Utzi iruzkina: