Euskaldunak ere, kontuz!

Duela hiru urte ikaragarrizko kaskarrekoa hartu nuen eskiatzen. Hegan atera nintzen eta zortzi bat metro aurrerago hartu nuen lur kopetarekin beste hogei bat metro lurretik egiteko. Nire lagunen hitzetan, hildako katu baten moduan geratu nintzen lurrean. Estazioko langile bat iritsi zen nire ondora eta erabat larrituta galderak egiten hasi zitzaidan; Zenbat behatz ikusten dituzu? eta halakoak.

Behatz kopuruarekin asmatu ostean hankak sentitzen ote nituen galdetu zidan. Nik bitartean ikaragarrizko buruko mina nuen eta eskularrudun eskuak kopetara bidaltzen nituen odol bila. Hankak! Hankak! Galdetzen jarraitzen zuen. Ze hanka eta ze hostia!!! Ba al dut zauririk buruan?, Hankak sentitzen al dituzu?! Une hartan tipo hark arrazoia izan zezakeela konturatu eta mugitzeko agindua eman nien nire hankei, arazorik ez. Eta burua??!!, Buruan ez duzu ezer erantzun eta aldapan behera jarraitu zuen.

Txamarra lehertu bat, kozkor eder bat ezkerreko begiaren gainean eta kontraktura txiki bat. Horixe izan zen erorketa huragatik ordaindu behar izan nuen bakarra. Zortea izan nuen egun hartan. Beno, beti izan dut zortea kolpeekin (egurrezko mahai baten gainean ditut ordenagailua eta besoak).

Hala ere, badirudi ni bezalako “tirabolas” euskaldunak ugaritzen ari garela elurdun mendietan eta frantziarrek ere kontuan hartu dute hori. Begira zer topatu genuen joan zen asteburuan Gavarnieko aldapa baten magalean.