Karaokea

Txinatarren entretenimendua, euskaldunon bitartekari?

Luzaroan karaokera joateko gonbita egin dit Konstruktoreak. Beti bota dizkiot argi luzeak. Eraikinaren estruktura amaitzen duenean joango garela zin egin nion behin, eta noski, bueltan etorri zait gonbita.

Haien urte berri festak direla eta, agur afarira gonbitatu gaitu eta ostean, karaokera. Baietz esan behar.

Etekina atera nahi diogu aukera ona eta momentua dalako. Adostu dugu gure helburua: talde irudi trinkoa erakutsi gura diegu.

Afaritarako opariak prestatu ditugu. Bezeroaren eskutik ez dute espero halakorik inondik ere, eta aho bete hortz geratu dira. Beraien ohiturari jarraiki ezin dituzte opariak ireki gonbidatua joan aurretik. Baina gure nahiak asetzeko eskatu diegu zabaldu eta erakus diezaguten. Poztu egin dira, batez ere umeak. Ez dakite nola eskertu. Zein xarmangarriak garen errepikatzen dute.

Jada, beraien kontrola eta boterea gainbehera etorri da egoerak eraldatu baitu. Hala ere, karaokera joatean agintea berreskuratu gura izan du hornitzaileak. Andrea eta alabak pozarren afaltzera ekarri dituen arren etxeratu egin dira halabeharrez.

Eta heltzerakoan, antza kamarera lanetan diharduten minigonadun neska bik egin digute harrera. Taimainako gela dagokigu edo ordaindu dute… inoiz ez dakizu. Sofa erraldoiak inguratzen ditu hormak, eta parean telebista erraldoia da protagonista. Lorez kargatutako horma papera eta brilloa nonahi dago argi apalez girotutako txokoan.

Lehenengo gauza neska lagunik gura duen galdetu dio gure arteko mutil mendebaldar bakarrari… nola? Ez dit graziarik egin eta niretzako mutilik baden galdetu diot. Berriz, hortz-bete geratu zaigu txinatarra. Negozioak egiteko trikimailu efektiboa deritzola nabari zaio. Baina pentsatu du, euskaldunekin ez dela oso zuzena nonbait.

Jarri dute musika amerikarra, modakoa eta guk dantzan ekin diogu. Gustora gaude afaritako ardo kanpeiei esker. Asaldatu egin ditugu nonbait, oso zaleak diren karaokera kantura etortzen baitira ta ez dantzara. Eta guk ez dugula ohitutarik diogu, zer poentsatuko ote dute?

Abestiak aukeratu guran txinerazko azpitituluen artean bereizi ditugu zenbait ingelerazko kantu ezagun. Aspaldikoak dira gehienak baina jarraitzeko moduan kantura animatu gara.

Beraiek lehenengo. Kantu erromantikoak, herritarrak, eta rock lasaiak abestu dituzte. Ta ondoren guk, heavya, rocka eta gainera koreografia ta guzti kantatu ere. Mikrofono biak ezin askatuz darraigu. Portatilean ere musika euskalduna jarriz eta  besterik gabe kantatuz eta dantzatuz segitzen dugu, noizean behin txinatarren batek bere txanda sotilki eskatzen duen arte. Jeje, hau da martxa daukaguna…eta behar genuena, azken egunotako lan tentsioa dela eta.

Azkenean joateko ordua iritsi zaigu. Guk hala nahi ez arren, lotan daude jada batzuk, eta asteguna izaki ezin bada luzatu jaia. Goizaldeko ordubiak dira eta gure agurraz, ahoa bete hortz utziko ditugu azkenaldiz txinatarrok:

“Urte berri zoriontsua opa dizuegu. Ikusi duzue, nolakoak garen euskaldunok parrandan, eta baina lanean ere horrelakoak garela jakizue. Deskantsatu bada oporretan, bueltan lan mordoa daukagu zai eta.”

2012.01.20