Aurtengo uda izango da berezia…

Amaren Shanghaiko etxean.

Oporretan etorri gara, beno etorri dira elkarrekin hegaz egin dugun arren. Mutikoak udalekutara eta ni lanera joango baitgara.

Amaren etxera sartu orduko sentitu dira gustora.

Aireportuan ezagutu dute Wang Feng eta denborarekin lagun bilakatuko dira. Orain ere, skypetik nagoela bulegora sartzen bada kasu egitera urbilduko zait gizona, nire semeak asko gura dituela adieraziz.

Zein gozoa den gure umeak eta bertako gidariaren artean sortutako harremana. Egunen batean fabore gisa udalekuetatik jaso ostean etxera eramatea eskatu diot ni berandu itzuliko nintzela esanez. Eta etxeratzean hara non aurkitu dudan berori, etxeko aulki batean eserita ume zai. Eskertzekoa da benetan hartu duen umeekiko begirunea eta ardura. Ez diot horrelakorik eskatu eta bera eskaini da ordea.

Hemen ez dago ezelako arriskurik, eta gainera, umeek erakutsi didate arduratsuak izaten badakitela. Are gehiago, izan behar dutenean ez dagoela ezer esan beharrik. Azkarrak dira eta tokatzen zaien papera ongi betetzen dakite. Goizetan bakarrik esnatu eta gosaldu izan dute txoferrarekin joan diren arte. Eta beste batean udalekuen bueltan baserrira ekarri dizkit hala eskatuta, eta han ere gustora egon dira. Seinale garbia geroago ere joan nahi izan dutela.

Udalekuen amaieran heldu da aita Shanghaira.

Batetik, lasaitasuna igerri dut, arduragabekeria atxiki baizidaten etorri aurretik umeak Shanghaiko udalekuetan bakarrik uzteagatik. Eskerrak dena ondo atera den.

Bestetik, opor sentsazioa izan dezatela gura izan dut eta aitarekin horretan dihardute. Nik ere arnas apur bat hartu beharrean, joan gara asteburuan Beijingera eta astebete Thailandiara ere.

Atsegina da, gustoa ematen du umeak gozatzen ari direla ikusteak. Denera moldatzen direla eta turismoa baino gehiago business oporretan disfrutatzen ari direla ziurtatzeak.

Denarekiko dute interesa, dena entzun eta ulertu gura dute eta badakite ama egiten ari den lana garrantzitsua dela etxekoentzat behinik behin. Aitak ere hala transmititzen die, amaren lanarekiko errespeto eta ardura.

Honela bada, gustora igaro dute uda sasoia batean pizinan, bestean hiri zurrunbilatsuan barrena eta besteetan, inguruko herrixka edo kooperatibak bisitatzen.

Afaritan ere hotel, jatetxe, garito ezberdinetara eta lankide guztiz ezberdinekin eraman ditugu: batean euskal herritik etorrritako lankideekin, txinatarrekin, expatriatuekin….

Etxera ere gonbidatu ditugu: Alex lagunak kartingetan ibiltzen erakutsi die, Alberto gerenteak moshi gozoak ekarri dizkigu opari eta berandurarte ez du alde egin nahi izan, edo Agustin jatorrak tortilla berezia sukaldatzen erakutsi die. Denak izan dira jatorrak eta dibertigarriak.

Mutikoek erakutsi digute badakitela dagokien modura egoten eta gainera interes haundiarekin entzuten jarduten dutela.

Bero egin du udan, beroa itsatsi egiten zaizu eta leku itxietan hoztu egiten zara. Hala ere, ohitu dira eta etzaie axola, amaren etxean ederto egoten baita.

Itzuli diren arte.

Agur txoferrari, lankideei… eta amari.

2011.09.01