Aste Santuko oporrak

Aste Santuan Oporrik ez.

 
Web 2.0 ko irakasleak hala zabaldu digu  blogean idazteko agindua. Idatzi zuen Aste Santuko oporrei buruz eta tartekatu tagzaniako mapa batekin.

Sentitzen dut, baina nire kontakizunak eta nire mapak ez dizue inolako leku paradisiakorik eskainiko, ez eta abenturaz betetako bidai zirraragarria. Halaxe da batzuetan bizitza, planak egin… baina bizitzaren kapritxoek agindu.

Paradoxikoa? Beharbada bai, hala ere ez zen oporrik izan.

Zer diozu? Esango dute batzuek. Ez zenuen fakultatera joan beharrik eta! Egun libreak izanda ez zaitez kexatu!

Kexatzeko eskubide osoa dut.

Izan ere familia arazoak zirela medio ezin izan nuen egunik gozatu. Gezurra. Egun bat izan nuen, 24 ordu. Ostiral arratsaldetik larunbat arratsalderaino. Hurrengo egunak familiako senideak zaintzen pasa nuen. Ikasteko betarik gabe, lagunekin trago batzuk hartzeko unerik gabe, azken batean benetako oporrik izan gabe.

Batez ere Santuak izan ziren oporrak. Herriko elizan gora eta behera, santu eta Kristoak ikusten.

Paisaiak izan ziren egun horietako arnasa. Elurra mara-mara egin zuen. Maeztu behintzat 10zm.ko  elur kapaz jantzi zen, eta Gasteizen ere malutek bat egin eta kaleak bete zituzten. Hirian laster batean joan zen jantzi zuria, baina herrian egun batzuetan izan genuen bere konpainia.

Hortaz… oporrik ez…