ORBIS TERRARUM

Aurelia Arkotxa, BERRIA, 2008-XII-5

 Saint Sever. Hotza, haize ufakoak, euri zurrustak. Azaroaren azken igandean urtero den «Oilokien feria». Arkupetan familia guti batzuk, beren haurrak eskutik, antzara, ahate, indiako oilo, oiloen ikusten. Beneditarren kalaustrapean jende gehiago: pate, gasna, ezti eta erreximentak salmahaietan. Musika banda baten soinu airosak: tronboi, danbor eta eltzagorra. Ni, mapamundiaren sorlekuaren ikustera naiz jina. Hemen, XIgarren mendean, Stephanus Garsiaren eskolak Liebanako Beatusen Apokalipsia kopiatu zuen. Gidarisa heldu da. Egoitza zahar bat. Zurezko eskailera hertsiak. Beatusaren diapositiba triste batzuk. 45garren folioan: mapamundia. Lur obalatua. Inguruan, Ozeanoa: irla, arrain, ontzi. /Septentrio /ezkerretik, «OT mapetan» ohi den bezala. Iperborreako Thule. /Oriens/ berriz, kaskoan. Han, Parabisua. /Occidens /: Mediterraneo itsasoa. /Meridies/: Itsas Gorria. Ezkerreko behereko erdialdean : WASCONIA. Lehen aldia kartografian agertzen dela. Gorago, paraleloki, AQUITANIA. Gorago oraino : bi GALLIAk. Oraino gorago, herri mokor bat, hizki ttipiagoz idatzia: FRANCIA. Gidarisak maparen erreprodukzio handi baten aitzinera garamatza orain denak. Maparen ezkerreko behereko erdialdea besoa altxatuz erakusten du: «/Vous voyez, Stephanus Garsia a représenté la France!/» Dio normala dela Liebanako Beatusaren eragina izatea Saint Severren, Espainia oren baten bidean dela. Nik: mapa horretan ez dela oraingo geografia... Frantzia herri ttipi hura dela... Mapan, Galliak, Aquitania eta Wasconia ez direla Frantzian.... Baina ez du entzuten: Frantziako hexagonoa du buruan.

© berria.info