DEUS EX MACCHINA

Anjel Lertxundi, Berria, 2009-V-27
Aditu gutxik ezagutzen ditu Alfonso Sastrek bezala antzerkigintzako arkanoak, trepetak eta baliabideak. Baliabide trepetatsuenetako bat, Deus ex macchina izenekoa: antzerki klasikoan, istorioa asko bihurritzen zenean, jainkoren bat jaitsarazten zuten, makina batetik zintzilik, zerutik eszenara, istorioaren korapiloa miragarriki askatzera. Hortik figura literarioaren izena.

Alderdien legeak politikagintzaren libretoa laburtu zuenetik, ezagunak dira eszenategitik bota nahi zituzten antzezleen kolpe eszenikoak, eta halako efektu batez agertu da II-HE ere Europarako pasaporte eske: sorpresazko Deus ex macchina baten modura. Farandula politikoko kritika guztiz gehienak estreinatu aurretik jipoitu du obra. Hala ere, zentsoreek ez dute obraren estreinaldia debekatzeko moduko hutsik aurkitu libretoan.

Otegik butaka enkargatu du palkoko lehen ilaran. Bertatik ikusiko du kolpe eszenikoaren arrakasta.