Marrazoak, marranoak, marratxoak, marrak...

---

Joseba Sarrionandiaren Gau ilunekoak liburu alegorikoa erosi nuen lehengo batean. Ez nuke literatura-iruzkinik egin nahi, baina, aitortuko dizuet, nahiko etsirik nago argitaletxeen liburu-objektuaren politikarekin. Ez dut esango liburuak mamirik ez daukanik, barru-hutsa denik, baina Sarrionandiaren arestiko lanekin zimiko hori izan dut. Eta ez ditu argitaletxe bakarrak plazaratu, horratik. Lasai, neska-mutilok, ez, ez naiz "totemizazio"az mintzatuko.

Hala ere, ez dugu Sarriren liburura horregatik jo. Probestu nahi izan dugu hitz elkartuen idazkeraz bi hitz egiteko.

Argia zabaltzen ari zen, behe-lainoak eta iluntasuna deseginez, eta argietarantz inguratzen ginenok mundua luze eta zabala dela ikusi genuen lehenengoz, eta auzo herriak genituela. (33. or.)

Ikustekoak ikusita zeuden gure lagun haiek. Geu ere konturatuak ginen, inguruko eremuetan auzo herriak genituela. (38. or.)

Auzo(-) herri bitara uler daiteke:

• auzo-herriak: auzo eta herriak (dvandva edo koordinaziozko elkartea)
  
• auzo(-)herriak: auzoko/ondoko herriak
  

Testuan marratxorik ez erabiltzeak erabat eragozten du polisemia hori, marratxorik gabeko aukera bakarra bigarrena baita.