SAR ARAU

* * *

Eskualpornek zenbat urte bete duen... orai ez dakit; dena den, urteok -bortz edo- ekinez izan dira -zenbat larrujoaldi !- eta garaituz -zenbat ikusle eta lizeoetako sexu hezkutzaren ilustratzeko zenbat dei !-.

   Untsa, bizi-biziki untsa. Tumatxa, hi !

* * *

Mutilok prestik gaude. Neskak kanpoan dira, igerixkagian.

   Gu prestik gaude, baita buztana ere, berau xut-xuta. Lurrean halako burunegiak.

   Deitu behar genituen baina nesteraiko batek leiho batetik burua agertu du, prestik ginela ohartu eta bertze neskartea gaztigatu.

   -Aizue, jaterat ! Jaterat, no !

   Poz-pozik sartu dira guziak, ezin pozikago hartu ditugu guk. Sar arau, zein-nahi burunegiren gainean belauniko eman dira eta bakotxari zegokion buztanaren jaterat hasi. Gerokoa izan da, bixtan dena, buztan guzietarik txestetzea, pottotta guzietarik ere, nolanahikako zernahi oro nahieran.

   Orgiara xarmanteko, ondurikako alberdania nolako izana oraino ere ez da idatzirik, bai, aldiz, filmaturik eta ororen ikusgarri, i.