HALAKO ESKU-ERAKUTSIA

Bihotz nereko kuttunok, ziek izarniatu egiten duzie grabazione bakotxean, guziz duzie izarniatzen, txoil eta lazki.

  Etsaminetan izarniatzen duzien bezalaxe. Alde Zaharrean, udan, urtegitik edo errekatik heldu izarniatzen duzien bezalaxe.

 Aurtengo bigarren maiatzean, biok ageri zarete hamar mutil ederren artean, gainkatu eginen zaituzten horien guzien artean eta ziek dohatsu baino dohatsuago ageri zarete; izanez ere, inobre maitagarri zarete, itsuski pullitak izaiteaz gain. Maitagarri, oroz gainetik, maitagarri.

   Atsegin handia barneratzen diagu grabatzen dugun aldikal; sekuentziak adelatzen ditugun aldikal irri handiak egiten ditiagu. Bizitzak egundainoko atsegina ekartzen ziguk hainbat mutilek gainkatzen gituztelarik, guk neska zerbait jokatzen dugularik, ori. Buru-belarri ari izaiten gituk, emonez, karraskan, jo eta ke, hetemeteka eta hetemete gaitzean jarduten ohi diaguk, gogoan bertzerik ez, korpitzean atsegin-izerdiak, zintzurretik at intziri mordoa. Arabako Errioxako arnoak ez, Nafarroakoak ez, Irulegikoak ez, Arabako txakolinak ere ez zizkiguk begiak izarniatzen, alberdaniak ziguk, horrexek. Eian bizialdiak luzaz eskuratuko digun halako esku-erakutsia ! Agian bai !  

   Anartean, huk pentsamentian, lisatzen ari naiz: haien bikini batzuk lisatu eta ttutt, attu. Bokata guzia lisaturik. Heldu direneko, badute ganbaran arropara ikuzi eta lisaturik. 

   Ilunabarra da. Afaldu behar naiz. Managuan egurdi pasatxo da. Corn Island´en orobat. Bertan dira... Kortatu ! Segapotoa kargatzen ari naiz. Putxas !