ilargi gabeko gaua

besteen zaborra gordetzeagatik, zikoinen hotsa entzuten nuen artean. zentzu mistikoa alde batera utzi eta biologiari kasu eginagatik, bihotz bat beltzutzen. zaku itxiak ureztatuz, aspaldi lehortu baziren ere. eskuak sumatu nahian gaizki zegoela jakinda, erlojua alde batera utziz eta moralitate ukitu guztiak ere bai.ilargia usainduz, miloika kilometrotako ibaiak bananduta egon arren.

"dans une triste nuit, sans lune, sans feu, seulement nous."

http://www.youtube.com/watch?v=aiP4IjAb9zw&feature=related