Meine liebe Freundin

Beheko hura Garazi da, nire laguna. Aspalditik ezagutzen dut. Beti izan da bera ni baino askoz altuago.


Hamabi urte genituenean batera zulatu genuen belarria Postas kaleko farmazia batean.
Hamabostekin performance pornografiko bat antolatu genuen tren baten aurrean, Ribadeo izeneko herri galiziarrean.
Hamasei urterekin lapurretan ibili ginen Nottingham hiriko denda hortera guztietan.
Hamazortzirekin garagardo beltza edan ohi genuen O’Connor’s tabernan, ostiral gau gehienetan.
Hogei urterekin elkarri ahoan musu ematen genion Zapako tabernetan, inguruko gasteiztar modutsuak eskandalizatzeko.

Ismael Serranoren kontzertuetara eramaten nau. Bere umorea geniala da. Moskun izena aldatu zioten, eta gustatu zitzaion. Akordeoia jotzen du. Askotan eztabaidatzen dugu. Tren bat galdu genuen Londresen. Batera abestu dugu Euskaldunan, Moskun, institutuko pasilloetan. Beti daukagu betetzen ez dugun aholkua elkarri emateko. Izen bereko mutilekin atera izan gara. Baina bera normalean ni baino mutil arraroagoekin ateratzen da.

Eta gaur, bere urtebetetzea izan arren, ezin diot musu eman Alemanian dagoelako, eta ni Martitzen. Suzedaneo birtual honekin konformatu beharko. Muak.
Zorionak, Gaz!