Denboraren ahoak (III): Hitz itsusiak
Ximena Dahm artegatuta zebilen goiz hartan; ez zen
gutxiagorako, egun hartan hasiko baitzen eskolan lehenbizi. Arineketan
zihoan ispilu batetik bestera etxe guztitik. Halako joan-etorri urduri
batean zoruan zegoen poltsa batekin estropozo egin eta luze erori zen
lurrera. Ez zuen negar egin, bai haserretu:
-Zer egiten du kakazahar honek hemen!?
Amak arteztu nahi izan zuen alaba:
-Laztana, hori ez da esaten.
Eta Ximenak, lurretik, jakin nahi izan zuen:
-Ama, eta zertarako daude, ba, esaten ez diren hitzak?
Denboraren ahoak Eduardo Galeanoren testuak dira, Bocas del tiempo liburutik hartu eta ahal bezala itzuli ditudanak.
Iruzkinak
Utzi iruzkina: