Amaren abizena

Gaur Jozulinen begitantziñoetan #amarenabizena, Twitterreko kontu bat:

#Amarenabizena traolaz bataiatu genuen bat-bateko ekimen honi esker -traszendentzia gutxikoa baina polita bere xumean- ohartu ginen bat baino gehiago gure amaren abizena ere bere aitarengandik jasoa zela eta ez amarengandik. Ez da beste munduko aurkikuntza, badakit, baina nola-ez-naiz-orain-arte-konturatu momentua izan zen niretzat (horrelakoxe inozoa naiz sarritan, ez izan krudelak nirekin, mese ;-). Ez dagoela, beraz, oso-osorik amaren -izan ditugun amen- "ondarea" ospatzerik. Ama bakoitzaren lehen abizena aitarena izan baita beti, gaur egun beste aukerarik ere baden arren.

Hartara, datorren urterako erdi-broma-erdi-serio proposatzen dut zera: DNA mitokondrialaren eguna ospatzea, ezaguna baita gure zeluletako bakoitzean daramagun mitokondrien DNA soil soilik amek ematen diotela zigotoari. Atzera-atzera eginez, amatxiz-amatxi, Oteizaren laurogeigarren amonaz haratago helduta, gu guztion amama beltzarengana iritsiko ginateke: ama guztien amarengana.

Tira, pentsatzen hasi beharko orduan ze traola jarriko dugun...