Daniel Innerarity HUHEZIN

    HUHEZIra hitzaldia ematera etorri zen Daniel Innerarity Bilbon jaio zen 1959an, eta filosofia irakaslea da Zaragozako Unibertsitatean. Bere saiakerengatik hiru sari lortu ditu, Miguel de Unamuno, Espasa eta Espainiako Literatur Sari Nazionala, eta El País eta El Correo egunkarietako kolaboratzailea da.

     Hitzaldiaren gai nagusia ezagutzaren gizartea izan zen, eta gizarte honetan bizirauteko hainbat gomendio egin zituen, eta aldi berean kritikatu egin zuen gizarte honen hainbat aspektu.

     Bere ustez, informazioa denon eskura egotea ez da abantaila bat, baizik eta guztiz kontrakoa. Informazio gehiegi dugunez, ez dakigu zer egin, eta neurri batean, tentelagoak bihurtzen gaitu. Lortzen dugun informazioa beste batzuek kontatzen digute, bitartekari asko daude, eta, ondorioz, informazioa ez da lehen eskukoa. Azpimarratu zuen beste aspektu bat jakintzarena izan zen. Gaur egun informatuta daudenei deitzen diegu jakintsuak, eta besteei aluak. Baina ez dira aluak, soilik nahastuak daude hainbeste informazioagatik. Horregatik, gure erronka informazio gehiegia kudeatzea izan behar da.

     Innerarityk menpeko bezeroak garela dio, gizartea gu baino azkarragoa delako. Haren iritziz, gizakiok protesiekin bizi gara orain, makinak direla eta. Hala ere, gainazalean bizi garela uste du, barruan zer dagoen begiratu gabe. Horren adibide da makinak erabilerarekin ikasten ditugula erabiltzen, eta ez jarraibide-orriak irakurriz. Ondorioz, pertsona azkarren beharrik ez dugu, baina bai makina azkarrena.

     Beste arlo batean, datu eta ezagutzei buruz aritu zen. Ez direla nahastu behar esaten du, datuak adierazle arruntak baino ez direlako, baliorik gabekoak. Informazioa lortzeko, datuak irizpide batzuen arabera irakurri behar dira, eta irizpide horiek zuzenak izan behar dira.

     Amaitzeko, bost gomendio labur egin zituen gizarte honetan arazorik ez izateko:

1. Atentzioa kudeatu
2. Informazioa ezabatu
3. Bakoitzak bere ideiak eduki
4. Kooperatu
5. Laburra izan