Gizartea berau osatzen duten indibiduoak baino jakitunagoa denean…

Huhezik antolazten dituen Komunikaldien barnean Daniel Innerarity Bilbotarraren mintegiaz gozatzeko aukera izan genuen.

Doktorea filosofian, iritzi artikuluak idazten ditu hainbat hedabidetan: El País eta Diario Vasco-n, esaterako. Jakintzaren gizartean nola biziraun daitekeen galdera luzatu eta argi izpi batzuk ematen saiatu zen; baita lortu ere. Gaurko komunikatzaile baten esku-orritzat jo daiteke mintegia:

Egungo gizarteko arazo nagusienetako bat pairatzen dugun gehiegizko informazioa da. Gehiegizko informazio horren kudeaketa da, beraz, komunikatzaileen (eta ez komunikatzaileen) erronka printzipalena. Ez da gutxi dakigula, baizik eta gehiegi dakigu, eta horrek desorientazio eta nahasketara garamatza, beraz, ignorantziara.

Ez da atrebentzia informazioari uko egin behar diogula esatea. Ezta “zarata” informatiboarekin bukatzeko konpetentziak garatu behar ditugula. Horretarako, bost estrategia ikusten ditut mahai gainean: selektiboa izan informazioarekin, behar ez den informazioa baztertu, norberarenetik pentsatu( norbera izatera jolastu), kooperatu eta motza izan idazteko orduan.

“Gente que sepa qué no hay que saber”: hitz joko polita ematen du, baina ez da hori bakarrik; etorkizuneko komunikatzaile baten arrakastaren giltza ere bada. Innerarityk esana. Amen!

Daniel Innerarity