futbol in

Joan zen astean berri txar bat irakurri nuen prentsan, lau urtez Iruñeko talde gorritxoan harrotasunez eta bortizkeriaz agintaldia egon ondoren, berriro ere aurkezteko asmoa azaldu zuen prentsa gaur egungo zuzendaritza taldea, dena “atado y bien atado” usteko espainako kaudilloak egin zuen bezala.

 Egia esan hauek dauden tokian egotea ez dakit nori eskertu beharko genioke. Lau urte atzera egin behar dira hauteskunde kanpainara hau dena ulertzeko, hiru hautagai zeuden aukeran,Juan Manuel  Pedreño ostalaria gaztea ez oso ezaguna eta proiektu ezkazekoa.

Bigarrena Miguel Angel Jaime Indar gorrikoen esanetan UPNko hautagaia, gero konturatu ginen denak hau zela hautagai dezente bakarra, en fin indar gorriko hauek hainbeste alkohol, alkohol… eta buruan zer ote?

Azken hautagaia eta irabazlea suertatu zen gure Don Patxi (ni Francisco deituko nuke). Zuzendaritza berriak egin zuen lehenengo gauzetariko bat “rojillo” taldeko maskota zaborretara bota, zakarrera ez langabeziako zerrendetara bai bidali zituen denda ofizialeko bi neska, palkoko tabernaria 30 urte zeramana bertan lanean … azken urtean El Sadar futbol zelaiko izena saldu dio Nafarroako gobernuari, zelai ondoan dauden igerilekuaren aferak, polizi eta segurtasun pribatu gehiago, euskararen tratamendua ia minimo edo ta nulua leku askotan…

Hauek eta beste batzuk dira gizontxo onen perlatxo handienak onetarako ez da bakarrik egon, laguntza handia izan du bai udaletik eta bai gobernutik ahaztu gabe Miguel Archanco abokatuak ere bere parte hartzean izan duela guzti onetan nola ez.

Idatzi hau gehien bat gogoeta txiki bat izan nahi du hauteskunde berrien aurrean ez gaitezen aitzineko akatsetan  berriro ere sartu ongi pentsatu hurrengorako. 

Bukatzeko Arabar lagunei besarkada Piterman horrekin jasaten ari direnagatik eutsi goiari eta aurrera. Subnormalak eta mozkorrak izango gara baina kirol zaleak ez  lapur hauek bezala.