"Goiz zen"...Goizero!

 Sorkun & Vicepresidentesen CDa jartzen dut egunero esnatzeko. Goizeko 6:38tan, "Goiz zen"en hasiera bortitzarekin, nire ametsak eraldatzen hasten dira, eta Kandaren gitarra obsesiboek mundu errealean nagoela ohartarazten didate. Egun berri bat hasi dela eta ezerk ez didala izorratuko. Bapatean berriz lo hartzen dut. Abestia amaitu ote da? Hori dirudi. Baina gitarrak berriz bueltatzen dira, eta kanta amaitu baino lehen jeiki behar naizela ohartarazten didate. Ohean, eserita, beste minutu batzuk egongo naiz (hamar agian?) eta berriz ere Correoseko langilea naizela gogoratzen dut, hortzak garbitu, orraztu, eta bizarra geroko utziko dut, lanetik bueltarako, bestela gaur ere berandu iritsiko naiz. Metroan sartu, "Nervión" aldizkaria irakurtzen saiatu (begi bat itxita eta bestea erdi irekita), jendearen bultzadak, metroaren frenazoak...eta Abandora iristean berriz ere esnatua nagela gogoratzen dut. "Goiz zen"en riff zitala gogoratuz, Bailen kalea igoko dut San Franciscoraino, sarrerako emakume segurata agurtu eta gora. Aurretik 7 ordu dauzkat Azkuna jaunari zertifikatuak entregatzeko, BBVako jendeari Telegramak eta paketeak emateko, BBK, Banco Pastor, gestoriak, mutuak, seguru ofizinak eta mila historia. Motorrari gogor sakatu eta aurrera! Momentu hoietan rock and rolla datorkit burura: Saxonen "Mtorcycle man", Ehun Kiloren "Abiaduraren semea" (uste dut hori dela izena), Banzairen "coche rápido en la noche" eta nola ez! Obúsen "Yo sólo lo hago en mi moto!!!". Eta azkenik, berriz ere..."Goiz zen"en erritmo zapaltzailea. Bai, lan hau rock'n'rolla da!

     Lana amaituta, Correosko ofizinara itzultzean, San Frantziskotik pasako naiz. Jajaja a ze personajeak ikus daitezkeen hemen! Ez, ez noa politikoki zuzena izatera. Kasu horretan auzoaren eraldapenaz hitzegin beharko nuke, elkarteek emigranteen integraziorako egiten duten labore soziala, komertzio berrien irekitzea, arte galeria berriak, Bere Bar taberna eta etxe zahar batzuen berritze lanak, besteen artean. Baina hori oso aspergarria da! Nik astearte baten gaupasa egin duten yonkietaz hitzegin nahi dut, hortzik gabeko emakumeaz, kale erditik ibiltzen diren eta pasatzen uzten ez dizuten marrokiarrez, gutxi fidatzeko emakumeez...Bai, hori da San Frantziskok eskaintzen duena edozein ordutan. Ah eta polizia noiznahi San Frantzisko eta Kortes kaleetan. Gauez ez naiz inoiz egon, beti motorraz pasatu naiz, bai Pizzak banatzen, bai gutunak banatzen orain bezela. Baina astean zehar ikusitakoaren ondoren, ez dago nire planetan kale horiek bisitatzea...Bilbao La Viejako Rastroa dagoenean izan ezik!

   Eta zer arraiotaz ari ote nintzen? Ah bai, Sorkun & Vicepresidentesetaz agian? Bai bai, la ostia direla alegia. "Dogmaren presoak"...puf! A ze kanta. Uste dut ez dudala inoiz Sorkun hain ozen kantatzen entzun. Eat zuzenean oso onak dira. Nik aurten 4 aldiz ikusi ditut, eta oraindik gutxienez beste behin ikusiko ditut (Azkena Rocken). Egia esan, ez naiz aspertzen hainbeste aldiz ikusitakoan. Hori talde gutxirekin gertatzen da. Gogoratzen dut duela 3 urte Koma 6 aldiz ikusi nuela 10 hilabetetan, eta azkenean zertxobait monotonoa egin zitzaidan. Bi urte beranduago berriz ikusi nituen, eta berriz oso ona izan zen, gainera "Sakeo" lan bikainaren aurkezpena zen. Eta horixe ba, Sorkunekin oraindik ez naizela nazkatu. Diska bikaina. Euskal rockak horrelako lan bat behar zuen. Ez dakit zer izango litzakeen gure musika Kandaren gitarrarik gabe, eta bere mugimendu ero horiek gabe. Zoritxarrez, Sorkunen hurrengo mugimendua ez da Stonerrera zuzenduko (berak esan duenez), eta berriz ere estilo aldaketa egiteko asmoa omen dauka. Snif! Hala ere, bere aurreko diska ("Duna") asko gustatzen zait, eta askotan entzuten dut. Zein izango ote da bere hurrengo mugimendua? Ez dakit. Baina gozatu dezagun rock bortitz honetaz. Hemendik gutxira ez dugu aukera hori izango, eta Sorkunen etapa "Stoner"a nostalgiaz gogoratuko dugu rockzaleok. Gora euskal rock and rolla!