Pariseko kaleak, estufarik gabe

Egunero kafe bat edaten dut auzoko taberna berean. Hamar edo hamabost minutu barran geratzen naiz egunkariarekin. Niretzat, eguneko gauzarik onenetariko gauza bat da. Nahiz eta taberna bezeroz beteta egon, irakurtzeko bakartzea lortzen naiz. Baina atzo tabernariak oso haserre zegoen eta denoi kontatu zigun zergatik. Pariseko udalak erabaki du tabernetatik kanpoan ipinitako gas-estufak edo gas-berogailuak kentzea ingurumena zaintzeko.

Imajina ezazue zer gertatzen ari den tabernarien artean.

Haserretu egin dira.

Haien iritziz, neurri hori berehala hona helduko da. “Ezinezkoa da, ezinezkoa da”, esaten zidan tabernariak kafea hartzen nuen bitartean.

Orain dela hiru urte diru asko (bi milloi pezeta baino gehiago) gastatzea erabaki zuen tabernako parte bat kearik gabe uzteko.

Baina lege berriarekin neurri horrek ez du balio ezinezkoa delako taberna barruan erretzea.

Orduan, orain dela bi hilabete berriro dirua gastatu du gas-estufak ipintzeko kalean erretzaileentzat.

Aparatu bakoitzak 300 euro baino gehiago balio du.

Pariseko udalak proposamen bat egin du: bezeroen artean burusiak edo mantak banatzea neguan hotzaren kontra.

Tabernariek pentsatzen dute lege berria egin dela erretzaileen kontra eta bezeroen kontra.

Zalantzak: (Laguntza behar dut)

Nola esaten da euskaraz:

--Para mí, es una de las mejores cosas del día:

Niretzat, eguneko gauzarik onenetariko gauza bat da