Etchelecu-Montes txapeldun

2011ko Frontoi Motzeko Emakumeen Gomazko Paletako Kutxa Saria atzo amaitu zen, Tolosako Beotibarren jokaturiko azken jardunaldiarekin. 11:30ean hasi eta ia eguerdiko 14:00 ziren amaitzerako.

Hona hemen betaurrekoen babesean eta aulki berdean eserita hartutako oharretatik sorturiko kronika. On dagizuela!

250 lagun inguru bildu ziren eta giro goxoa izan zen. Amaieran, antolatzaile zein parte-hartzaileak, denak gustura eta hurrengo edizioren baten zain geratu ziren.  

1. partida

Hiru ordu laurdeneko iraupena izan zuen eta erritmo azkarra izan zen ezaugarririk nagusiena. Bikote urdinak Alegiako arantza ateratzeko gogoa zuela esan liteke euren jardunari erreparatuta. Izan ere, partidan erabat sartuta eta kontzentrazio handiz kantxaratu ziren Caset eta Mendizabal. Horren erakusle da, hasiera-hasieratik markagailuan aurrea hartzeaz gain, berehala zulo handia, kasu askotan ia irauli ezina, ireki zutela markagailuan: 2-11, 4-16, 5-22 eta 6-25, besteak beste. Gorriak ere gogotsu hasi ziren, baina ez zuten euren egunik onena izan, menpean aritu baitziren ordura arte. Hala ere, “piztualdi” dezentea izan zuten, eta, horri esker, bikote urdinak ere huts gehiago egin, ordura arte lasai eta seguru jokatu zuten, urduritu eta markagailuan 15-26 jartzea lortu zuten eta baita 23-29 ere. Amaieran, ordea, baigorriarra eta anoetarrarentzat izan zen 3. postua, azken honen ahal teknikoaz gozatzeko parada izan zen tanto zoragarriei esker, eta Muneta-Gracietentzat 4.a.

2. partida

Ordu eta hogei minututik gorako iraupena izan zuen partidak, beraz, markagailuak adieraz lezakeena baino gogor, luze eta borrokatuagoa izan zela esan genezake. Jokoa batez ere piloteatua izan zen, tantorik gehienak atzeko koadroetan erabakiz, arriskuak neurrian eta egoera jakinetan baizik ez baitzituzten hartu. Partidaren erdialdera arte, gutxi gorabehera, oreka izan zen nagusi, bai jokoan eta baita markagailuan ere: 3-1, 5-5, 8-10 eta 11-12. Hortik aurrera, ordea, Amaia Etchelecuren laguntza lan bikain eta kolpe biziei eta Ainhoa Montesen sendotasunari esker, 11-19 aurreratu eta tanto aldea mantendu zuten amaierara arte: 12-22, 16-25, 17-26 eta 19-30. Maite Ruiz de Larramendik pilotakada izugarriak jo zituen (9tik 10era ere bai), baina, ez zituen nahi bezainbeste itsatsi ezker hormara. Espinarrek, aldiz, oso aktibo eta partidan sartuta hasi bazen ere erdialdean parte-hartze txikiagoa izan zuen eta hala zaila da tantoak amaitzea, are gehiago aurkariek kantxa hain ondo zaindu eta, Etchelecuk batez ere, ezinezkoak ziruditen pilotak itzultzeko gaitasuna izanda.

Amaia Etchelecuk txapelketa oso ona osatu du eta Ainhoa Montesek ere ongi baino hobeto burutu du bere zeregina jardunaldiz jardunaldi. Lehenak 5,5-6tik pilota asko kendu eta atzera pilotakada indartsu eta ezker hormara bideraturiko asko jo ditu partida guztietan, aurkako atzelarien ezkerra bilatu eta aurkituz, pilota 3-4an hartu eta berriz ere aprobetxatuz. Ainhoa, berriz, oso segurua da eta pilota oso gutxi galdu ditu. Oso bikote orekatua osatu dute eta horrek zerikusi handia izan du euren elkar ulermen eta garaipenean. Merezimendu osoz etxeratu zituzten txapelak.

ZORIONAK txapeldunei, beste hainbeste parte-hartzaile guztioi ere, eta hurrengo batera arte. Bejondeizuela!