Patxi Andion: Ehiztariaren fabula (XII)
        Ehiztariaren fabula (Entzungai eta Letra)
Nahi gabe aurkitu nuen 
kale-argi baten inguruan;
ezkutatu nahi izan zuen 
baina nire txakur litxarreroak 
harrapatu zuen
Sudurpeko zoritxarreko horrek 
eta zetazko atorra horrek 
zaiel zakarraren pean 
eta Marxen erako bizar horrek 
traditu ninduten
Probidentziak fruituak eman zituen 
ehiztari zaharraren pazientzia kari, 
humanitateak altxatu izan zuen; 
zientziaren etsenpluak 
erreskatatu du azken hatsean. 
Animalia prehistoriko bat 
bizi-bizirik eta birjinala
Egundoko burgesa da, bizi-bizia 
mustatxa fina eta traje dituen burges bat; 
anderea, maitaleak eta semea-alabatxoak dituena 
jaka, medaila eta txekeak dituena. 
Telefoniako fakturak eta autoak bazter laga gabe 
bere urrezko Rolexa, bere lur-saila eta arbolak;
burges bat da, espezimen bizkorra 
burges bat da, benetako burges bat 
behialako horietako bat, ai ama, burges bat da. 
Erruki zaitez ehiztari jauna 
ez nazazu entregatu arren. 
Nire bankuak direla-eta, errukitu zaitez! 
Banku gaixo umezurtz horiek 
eta nire multinazionala 
alarguna eta arrarik gabe. 
Erruki zaitez, otoi eta arren!
Jauna txit zuri, arren, urrikalmenduz 
erregutzen dizut, erregutzen otoika, 
ez halakorik egin, arren; 
Ai ama nirea, ai ama nirea
 Ez, ai, ez, ez, ez 
urrikalmenduz, arren
Sentitzen dut nire jauna zintzoa 
baina harrapatua izan zara; 
konfesatzera eramanen zaitut 
tribunal arrun fatxara 
itxuraldatu hartara 
Are, ongi portatzen bazara 
girgiluak kenduko dizkizut 
Eta nire txakur fidelari eskatuko diot 
ez ditzala burdinazko xaflak koskatu 
Gaizoa bera, alabaina, 
ahazten badu bizkarra ematen duenari 
“Hogei eta hamaseikoek” gaina hartzen baitiote 
eta urrats oker bat eman orduko 
ehiztaria ehizatua izaten baita
Ezkutatzen zuen armarekin hurbildu zitzaidan 
belarria zauritu zidan bere mihi pozoidunaz. 
Nire txakurra ere haren zangoen artean lokartu zen 
nire sentimendua berea egin zuen emeki-emeki 
zauritu ninduen zatiketa eta zatikizun beltzen artean. 
Azken funtsean proposamena gaitza izan zen, zauri gaitza 
eta hau hori eta hura galdu nituen haren beso artean 
eta jauregi harroputza eta burgesen buruiritzia bihurtu nintzen. 
Eta harrez gero, bera da nire alderdian 
gastuak parodiak eta buldak pagatzen dituena; 
eta artean, ni heroia, burges erreakzionarioen pijoa eta makarra. 
Tira, errana dut, bukatu dut.

Iruzkinak
Utzi iruzkina: