Argazkitan inprimitatuta balego bezala

Herrian barna oinez nindoan gaur. Norabiderik gabe, pausoak aurrerantz emanez. Bada plaza parean parke handi bat, sarreran eserleku batzuk dituena. Hor izaten dira arratsaldetan eskolatik atera berri diren haurrak edota paseotik itzuli diren agureak.  Igandea gaur, haurrik ez beraz. Baina agurerik bai. R zegoen bertan, herriko gizonik zaharrena, laurogehita hemezortzi urterekin (oker ez banaiz). Atsegina bera, hizketarako gogoz beti. Ez gaur ordea.

Diosala egiten dit beti urrutian ikusten banau ere. Oinez badoa gelditu egiten da  eta bastoia gora igoaz agurtzen nau. Halakoa da R. Txiki-txikitatik ezagutzen nau, txiki-txikitatik entzun ditut bere istorioak eta kontuak. Ondotik pasa naiz eta agurtu egin dut, baina ez nau ikusi ere egin. Begirada galduta zuen parkeko izkinen batean. Ez du betazalik mugitu ere egin berari begira egon naizen denboran. Zerbaitetan pentsatzen ari zen eta arreta guztia ahitzen zion zerbait horrek.

Hala, aurrera jarraitu dut herrian barrena norabiderik gabeko ibilaldian. Txikia gure herria, zerbait bada, segituan iritsi naiz balizko amaierara. Itzuli eta aiton-amonen etxera joan naiz. Rrekin gertatutakoa kontatu diet. Zer ote zuen? Galdetu diet. Hori zahartzaroaren sintoma da, Blath esan dit aitonak.

“Behin adin batetara iritsita atzera begira eraikitzen duzu geratzen zaizun bizitza apurra. Ez du pena askorik merezi aurrera begiratzeak, jakin baitakizu amaiera hor dagoela, lehentxeago edo beranduxeago. Transmititu egin nahi izaten duzu, lehenaldian hausnartu, bizitakoa errepasatu argazkitan inprimatuta balego bezala. Eta R horretan ari zen”.

Ez nau harritu erantzunak baina zer pentsatua eman dit. Egun guztian idazten aritzeko adina. Baina gauza zera da: egunen batean Rren adina izatera iristen banaiz zorteko pertsona izango naizela. Baita nire aiton-amonen adinera iristen banaiz ere, hamar urte gazteagoak badira ere. Zortekoa izango naizela egunen batean beraiek egiten duten moduan nik ere herriko gazteei istorioak eta kontuak kontatzeko aukera badut. Argazkiak kontatuko dizkiet, inprimatuta baleude bezala.

(Eta Munduaren jabeak garela pentastzen dugu 18 urte egiten ditugunean. Nagusiak garelakoan. Lelokeria polita).