SASIPOEMA III
luntzean argia urre bihurtzen da, denbora harri eta dabilena eta dagoena, goroldio gabekoa eta goroldioduna, hezetasunaren artelan. Eta hemen nago ni haiei begira, armiarmak sarea nola egiten duen begira. Zein da nire sarea? Zerezkoa? Nor harrapatzeko?
Iruzkinak
Utzi iruzkina: