Azken hurratsean, huts

Arraroa bada ere, internet erabiltzaile diren euskaldunen %86ak, seguru, ez dakiela zer den Web 2.0 -a; eta gehiago esango dizuet, seguru ez duela inoiz entzun.
Atzo, arratsaldez, duela sei urte klasekide izan nuen lagun batekin egon nintzen hizketan. Nire harridurarako, ingeniaritza informatikoa egiten ari dela esan ez zidan, bada. Hirugarren urtean omen dihoa, momentuz, ez du bat ere suspenditu. Eta ni, bazter nahastaile naizenetik, Web 2.0 -ri buruz hasi nintzaion hizketan: zer iruditzen zitzaion, ea garatu duen aplikaziorik izaera honetan, [...]
Hizketan nengoela, harridura aurpegia antzematen nion; bai antzeman ere. Ez zidan galdetu, bada, zertaz ari nintzen hizketan?
Ez da kasu bakarra izan, eta ez da izango. Egungo pertsona askok, informatika aukeratzen dute etorkizuneko errealitate gisa. Baina seguru nago, horietako gehienak, ez dakitela edo ez dutela ordenagailu batekin informatika deritzona inoiz garatu. Ondoren, horrela agertzen dira unibertsitatera: informatika, ordenagailua hartu eta jostatzea da; ezer ez egitea, hain zuzen.
Karrera bat hautatu behar baduzue, tentu izan zer datorkizuen ondoren: informatika hartuaz, nahiz eta ikasi eta hau gainditu, etorkizunerako esperientzia eskatuko dizue lanean eta hori zeuke lortu beharko duzue. Unibertsitatean basea besterik ez da erakusten, zailena zuen lana da, erakutsi dizuten hori guztia praktikan jartzea.
Ez ezazue uste, artikulu honekin ezjakin deitu nahi diodanik inori. Soilik egun gertatzen dena islatzea nahi izan dut, ez besterik.